Ἄν ἡ κυβέρνησίς μας ἦταν πράγματι ἑλληνική ...

 

«Λυποῦμαι γιατί ἄφησα νά περάσῃ ἕνα πλατύ ποτάμι μέσα ἀπό τά δάχτυλά μου χωρίς νά πιῶ οὔτε μία στάλα. Τώρα βυθίζομαι στήν πέτρα. Ἕνα μικρό πεῦκο στό κόκκινο χῶμα, δέν ἔχω ἄλλη συντροφιά. Ὅτι ἀγάπησα χάθηκε μαζί μέ τά σπίτια πού ἦταν καινούργια τό περασμένο καλοκαίρι καί γκρέμισαν μέ τόν ἀγέρα τοῦ φθινοπώρου.»

Γιῶργος Σεφέρης «Μυθιστόρημα»

συνέχεια ΕΔΩ