Αποκάλυψη. Η πρώτη χρήση μετεωρολογικού όπλου έγινε στην Δρέσδη το 1945

Ο μετεωρολογικός πόλεμος

Η  πρώτη τεχνική του μετεωρολογικού  πολέμου ανακαλύφτηκε εντελώς τυχαία {!!!] ως εξής :

Τον Φεβρουάριο του  1945 η τρομερώτερη μέχρι τότε πολεμική μηχανή της ιστορίας, η Γερμανική, εξακολουθούσε νά απειλεί  να ξαναρίξει τους Συμμάχους σε μια νέα Δουκέρνη. Ο φόβος χρήσεως νέων μυστικών όπλων του Χίτλερ προκαλούσε αγωνιώδη ένταση.  Για να σπάσουν το ηθικό του Γερμανικού λαού  οί Δυτικοί Σύμμαχοι απεφάσισαν την ισοπέδωση της γερμανικής μεγαλουπόλεως  Δρέσδης.  

Εξαπέλυσαν λοιπόν μια από τις μεγαλύτερες αεροπορικές επιδρομές της ιστορίας  με τά γιγαντιαία αμερικανικά βομβαρδιστικά  Β52, πού σε αλληλοδιάδοχα  κύματα και επί δύο ημερόνυχτα συνεχώς έρριξαν χιλιάδες τόνους εμπρηστικών  και άλλων βομβών. 

Και τότε δημιουργήθηκε ένα εντελώς απροσδόκητο φαινόμενο: Οί  βόμβες φωσφόρου άναβαν  μια μεγάλη φωτιά , η οποία με την καύση εξαντλούσε το οξυγόνο  του περιβάλλοντος σε τέτοιο βαθμό, ώστε να προκαλούνται τοπικές ανεμοθύελλες.  Η ορμή των ανέμων πού προκαλούνται έτσι , τεχνητά , και  πού μπορούν να ξεπερνούν σε ταχύτητα τά 200 χιλιόμετρα την ώρα , αναζωπύρωνε τις φωτιές πού με την σειρά τους προκαλούσαν νέες τοπικές ανεμοθύελλες κι αυτές άλλες κ.ο.κ.

Αυτός ο φαύλος κύκλος συνεχίστηκε ως τον ολοκληρωτικό αφανισμό της πόλεως.  Αποτέλεσμα : 200.000 νεκροί, οι περισσότεροι καμένοι από την φωτιά . 

Δηλαδή περισσότερα θύματα από αυτά της ατομικής βόμβας στο Ναγκασάκι και την Χιροσίμα  μαζί.!!!

 Έκτοτε , μυστικά, συνεχίστηκαν πειράματα τέτοια , αλλά δεν χρησιμοποιήθηκαν. Μια ιδέα όμως των τρομακτικών δυνατοτήτων του μετεωρολογικού πολέμου  μπορούμε να λάβουμε από την  « Έκθεση τεχνικών μεθόδων τροποποιήσεως του περιβάλλοντος για στρατιωτικούς σκοπούς» , την οποία συνέταξαν το 1975 Καναδοί ειδικοί  επιστήμονες γιά λογαριασμό της Διασκέψεως της Γενεύης. Σύμφωνα λοιπόν με την έκθεση αυτή όλα μπορούν να συμβούν:

Από την πρόκληση τεχνιτών χιονοστιβάδων και εδαφικών  κατολισθήσεων ως τήν τηλεκατεύθυνση θυελλών προς στρατηγικές ζώνες , και από την επανενεργοποίηση ηφαιστείων ως την  πρόκληση σεισμών και παλιρροϊκών κυμάτων.

Έτσι, για να προκληθεί ένας σπουδαίος σεισμός  στο κρηπίδωμα Άγιος Ανδρέας ,πού περνά από το Σαν Φραντζίσκο και το Λός Άντζελες , θα αρκούσε , γνωρίζοντας καλά  την σεισμική ζώνη του Ειρηνικού , να πυροδοτηθούν μερικές ποσότητες εκρηκτικών τοποθετημένων στην κατάλληλή θέση στην θάλασσα της Κίνας και των Φιλιππίνων.

Η πρόκληση παλιρροϊκών κυμάτων δεν έχει επίσης τίποτα το περίπλοκο θεωρητικά τουλάχιστον:  θα αρκούσε για αυτό μερικές πυρηνικές εκρήξεις στο βυθό των θαλασσών , σε κατάλληλα επιλεγμένα σημεία.

 Η εκμετάλλευση των τυφώνων,  των ανεμοστοβίλων, θυελλών και τρικυμιών, παρουσιάζει επίσης μεγάλο ενδιαφέρον στον μετεωρολογικό πόλεμο.  Η ενέργεια πού περιέχεται σε ένα τυφώνα λόγου χάρη , έχει υπολογισθεί ότι είναι ίση με την ενέργεια πού αποδεσμεύεται από την έκρηξη εκατό ατομικών βομβών....

Μπορούμε να «εξημερώσουμε» μια μεγάλη θύελλα, να αλλάξουμε την τροχιά της , και σε δεδομένη στιγμή να την κατευθύνουμε  προς καθορισμένους στόχους.

Υπάρχουν και χειρότερα ακόμη!  Στ’ ανώτερα στρώματα της   γήϊνης ατμόσφαιρας υπάρχει μια ζώνη από όζον , πού φιλτράρει τις βλαβερές ακτινοβολίες του ήλιου , πού θεωρούνται ιδιαίτερα καρκινογόνες. Μέσα σε αυτήν την ζώνη όζοντος είναι πολύ εύκολο τεχνικώς  να ανοίξουμε μία «τρύπα» πάνω από μια συγκεκριμένη περιοχή , πού θέλουμε να πλήξουμε.

Είναι περιττό να πούμε ότι οι κάτοικοι αυτής της περιοχής πού θα  χάσουν την φυσική προστασία τους θα χαθούν πολύ γρήγορα. 

Άλλες τεχνικές , πολύ απλούστερες στην εφαρμογή τους δεν παύουν νά παρουσιάζουν ενδιαφέρον για τους στρατιωτικούς.  Τέτοιες όπως η πρόκληση κεραυνών , για την δημιουργία πυρκαγιών ή για την καταστροφή ηλεκτρικών ή τηλεπικοινωνιακών εγκαταστάσεων , ή δημιουργία τεχνητής  χαλαζοπτώσεως, χιονοπτώσεως , ομίχλης κ.τ.λ.

Από το βιβλίο του  φιλόλογου και δικηγόρου Παν. Ι. Κυριακόπουλου

«ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ  ΚΟΙΝΩΝΙΑ»

 Για  τά Κ.Α.Τ.Ε.Ε. 1980

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ - ΕΡΕΥΝΑ