Η άποψη του ιατρικού κόσμου για τη νικοτίνη μεταβάλλεται ραγδαία.
Τα τελευταία χρόνια, οι ερευνητές είχαν βρει ότι τούτη η χημική ουσία μπορεί να μετριάσει τα συμπτώματα κάποιων ασθενειών, όπως η νόσος τού Alzheimer και η ελκώδης κολίτιδα. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο η νικοτίνη αντιμετωπίζει τις συγκεκριμένες νόσους παρέμενε άγνωστος.
Τελικά, μια μελέτη τού Luis Ulloa, ερευνητή του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου τού Νορθ Σορ στο Μανχάσετ της Νέας Υόρκης, η οποία είχε ως αντικείμενό της τη σηψαιμία, ήρθε για να αποσαφηνίσει τα βιοχημικά μονοπάτια στα οποία εμπλέκεται η νικοτίνη και να δώσει τη δυνατότητα παραγωγής νέων πιο ισχυρών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.
Για την ακρίβεια, η νικοτίνη μιμείται την ακετυλοχολίνη, τη «Σταχτοπούτα» των νευροδιαβιβαστών. Έχοντας περάσει πολλά χρόνια στην αφάνεια, η ακετυλοχολίνη ήρθε ξαφνικά στο επιστημονικό προσκήνιο ως η ουσία η οποία συνδέει το νευρικό με το ανοσοποιητικό σύστημα. Μέσω της ακετυλοχολίνης, το νευρικό σύστημα ελέγχει τις φλεγμονές που διαρκώς σχηματίζονται στα σώματά μας.
Υποδοχείς ακετυλοχολίνης εντοπίζονται όχι μόνο στις απολήξεις των νευρικών κυττάρων, αλλά και στα ανοσοκύτταρα.
Η ακετυλοχολίνη προσδένεται σε κάποιους από αυτούς τους υποδοχείς και τους ενεργοποιεί, επιτρέποντας την επικοινωνία εγκεφάλου και ανοσοποιητικού συστήματος.
«Αυτό είναι κάτι το εκπληκτικό» σχολιάζει ο Wouter de Jonge, του Ακαδημαϊκού Ιατρικού Κέντρου του Αμστερνταμ ο οποίος μελετά πώς αποκρίνονται τα μακροφάγα στην ακετυλοχολίνη. « Ήταν γνωστό ότι οι καπνιστές με ελκώδη κολίτιδα επωφελούνται από τη συνήθειά τους· άρα, υπήρχαν κάποιες ενδείξεις της αντιφλεγμονώδους δράσης της νικοτίνης που κανένας, όμως, δεν μπορούσε να “χειριστεί”» τονίζει.
Η εργασία της ομάδας τού Ulloa ίσως να εξηγεί πώς η νικοτίνη επιδρά θετικά σε ασθένειες τόσο διαφορετικές όσο η σχιζοφρένια, οι νόσοι Alzheimer και Parkinson, το σύνδρομο Tourette και η ελκώδης κολίτιδα. Σε εργαστηριακά πειράματα, ο Ulloa έδειξε ότι η νικοτίνη προσδένεται ειδικά στους νικοτινικούς υποδοχείς των μακροφάγων, παρεμποδίζοντας την απελευθέρωση των φλεγμονωδών κυτταροκινών από τα συγκεκριμένα κύτταρα.
Η «απαγόρευση» αυτή είναι εξαιρετικά αποτελεσματική.
Επίσης, οι ερευνητές ταυτοποίησαν τον υποτύπο του συγκεκριμένου υποδοχέα των μακροφάγων, του α-7 υποδοχέα της ακετυλοχολίνης.
«Αναμφισβήτητα, πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις των τελευταίων ετών στον τομέα της ανοσολογίας» τονίζει ο Mitchell Fink, ειδικός εντατικής θεραπείας του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ.
Ένας παράγοντας ο οποίος θα μοιάζει με τη νικοτίνη και θα προσδένεται ειδικά σε αυτούς τους υποδοχείς ίσως να αποτελέσει στο μέλλον μια πολλά υποσχόμενη θεραπεία όχι μόνο της σηψαιμίας αλλά και πολλών άλλων χρόνιων νόσων, όπως για παράδειγμα κάποιων καρδιακών παθήσεων, ορισμένων τύπων καρκίνου και του διαβήτη.
H ακετυλοχολίνη (συχνά αναγράφεται και Αch) είναι ένας εστέρας του οξικού οξέος και της χολίνης με χημικό τύπο CH3COOCH2CH2N+(CH3)3. H ακετυλοχολίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που ενεργεί τόσο στο περιφερικό νευρικό σύστημα όσο και στο κεντρικό νευρικό σύστημα του ανθρώπου καθώς και στο αυτόνομο νευρικό σύστημα. Η ακετυλοχολίνη είναι ο μοναδικός νευροδιαβιβαστής για τους κινητικούς νευρώνες (οι αισθητικοί νευρώνες χρησιμοποιούν γλουταμίνη και πεπτίδια για τη νευροδιαβίβαση).Ανάλογα με τους υποδοχείς του μετασυναπτικού κυττάρου η δράση της ακετυλοχολίνης μπορεί να είναι τόσο διεγερτική όσο και ανασταλτική. Οι συνάψεις στις οποίες απελευθερώνεται ακετυλοχολίνη ονομάζονται χολινεργικές. Οι υποδοχείς τους οποίους διεγείρει η ακετυλοχολίνη διακρίνονται σε μουσκαρινικούς και νικοτινικούς.Στο περιφερικό νευρικό σύστημα η ακετυλοχολίνη ενεργοποιεί τους μυς μέσω των υποδοχέων της ακετυλοχολίνης. Στον καρδιακό μυ η ακετυλοχολίνη δρα μέσω διαφορετικών του σκελετικού μυ υποδοχέων(μουσκαρινικών).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου