Πυρίτιο= Ζωτικής σημασίας για την σωστή ανάπτυξη των οστών =σε εμφυτεύματα μαστού και η αλήθεια που μας κρύβουν

Ερευνητές του Τμήματος Επιστήμης και Τεχνολογίας των Τροφίμων του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, ανακάλυψαν ότι η μπύρα είναι πλούσια πηγή πυριτίου και πιθανότα βοηθά στην πρόληψη της οστεοπόρωσης, καθώς το πυρίτιο είναι το βασικό συστατικό για την αύξηση της οστικής πυκνότητας.
Η καλύτερα τεκμηριωμένη λειτουργία του πυριτίου είναι ότι διευκολύνει τον εμπλουτισμό των οστών με ασβέστιο και μέταλλα. Ο οργανισμός δε μπορεί να αφομοιώσει και να χρησιμοποιήσει το ασβέστιο χωρίς την παρουσία πυριτίου, ανάγοντάς το έτσι σε απαραίτητο θρεπτικό στοιχείο για όσους έχουν προβλήματα οστεοπόρωσης. Ζωτικής σημασίας για την σωστή ανάπτυξη των οστών και τη διατήρηση της φυσιολογικής οστικής δομής. Απαραίτητο για την ορθή και ταχεία επούλωση καταγμάτων, θλάσεων και τραυματισμένων τενόντων και συνδέσμων. Προλαμβάνει τον εκφυλισμό των μεσοσπονδυλίων δίσκων.
Αλλά: Τι μας κρύβουν;
Το 2003 ο Εθνικός Οργανισμός Γυναικών των ΗΠΑ διοργάνωσε συμπόσιο αναφορικά με την ασφάλεια της χρήσης σιλικόνης σε εμφυτεύματα μαστού.
Ενα κύριο συμπέρασμα του συνεδρίου ήταν ότι υπήρξε μια τάση παραπληροφόρησης του κοινού, η οποία εκδηλώθηκε τα προηγούμενα χρόνια με την μη αποδοχή σχετικών ερευνητικών εργασιων σε αντίστοιχα ιατρικά περιοδικά.
Με αυτό το τρόπο μυριάδες πληροφορίες που αφορούσαν την φλεγμονώδη αντίδραση του αμυντικού μηχανισμού του γυναικείου σώματος προς μια ξένη ουσία, που τυγχάνει να είναι η σιλικόνη, δεν έφτασαν όχι μόνο στο κοινό αλλά και ούτε καν στους γιατρούς που ασχολιόντουσαν με το αντικείμενο.
Ο ΕΟΦ της Αμερικής επίσης θεωρούσε την χημική σύνθεση του εμφυτεύματος προστατευόμενη πληροφορία και επαγγελματικό μυστικό του κατασκευαστή.
Συνεπώς δεν έδιδε στη δημοσιότητα τις συγκεκριμένες πληροφορίες.!!!
Το αποτέλεσμα ήταν ότι εκατομμύρια γυναίκες έβαζαν μέσα στο σώμα τους ένα υλικό που δεν γνώριζαν τι ήταν.
Πχ ένα υλικό που έβαζαν κάποιοι κατασκευαστές ήταν η πλατίνα, που ορισμένοι ερευνητές ανίχνευσαν ότι ξέφευγε από το εμφύτευμα και κυκλοφορούσε στον οργανισμό της γυναίκας.
Η σιλικονη έχει την ικανότητα να ξεφεύγει από το εμφύτευμα και να διαχέεται όχι μόνο στους γύρω ιστούς αλλά και σε όλο το σώμα. Τοπικά δημιουργούνται, σύμφωνα με την ειδική επιτροπή τοξικολόγων και παθολογοανατόμων που συμμετείχε στο πανελ, σκληρά περιβλήματα, χρόνια φλεγμονή με συμμετοχή πολυπύρηνων γιγαντοκυττάρων, που σαν αποτέλεσμα είχαν κρέμασμα του μαστού και συχνές επανεγχειρήσεις.
Για το θέμα αυτό δεν είχε ζητηθεί η συναίνεση των γυναικών από τους χειρουργούς τους. Πέραν των αισθητικών αποτυχιών όμως τα αποτελέσματα στην υγεία είναι τελείως απρόβλεπτα.
Η φλεγμονή του περιβάλλοντα μυικού ιστού, στους μύες του θώρακα, είναι συχνή με ιδιαίτερο αποτέλεσμα την δημιουργία μυοσίτιδας.
Το συμπέρασμα του συνεδρίου ήταν ότι έπρεπε να γίνουν επειγόντως περαιτέρω έρευνες για τη φύση της σιλικόνης να δρα ως ανοσοδιεγέρτης, δηλαδή να προάγει και να εντείνει την αντίδραση του οργανισμού σε αντιγόνα.
Αυτό για όσους γνωρίζουν τα πράγματα σημαίνει ότι το υλικό της σιλικόνης δρά κατά παρόμοιο τρόπο όπως ένα εμβόλιο που περιέχει υδράργυρο ή αλουμίνιο.
Δηλαδή αυξάνει τη πιθανότητα χρόνιων αυτοάνοσων νοσημάτων ποικίλης αιτιολογίας.
Αυτά περίπου λένε οι ειδικοί.
Η ΟΜΑΔΑ ΜΕΛΕΤΗΣ πάει ένα βήμα πιο πέρα όμως.
Θέλουμε να δούμε πρώτα από όλα αν ο μόνος παράγων που προώθησε τα εμφυτεύματα ήταν η συνήθης απληστία των χημικών γιγάντων και η αντίστοιχη ανόητη τακτική των γυναικών να θέλουν να γίνουν κάτι που δεν είναι για να μπορέσουν να προσελκύσουν αυτούς που τις αγαπούν για αυτό ακριβώς που δεν είναι και να αποφύγουν όσους τους αγαπούν για αυτό που ακριβώς είναι. Πώς λοιπόν και από ποιούς ανακαλύφθηκε η σιλικόνη;
Δεύτερον και νομίζω κυριότερον, ποιά είναι τα αληθινά αποτελέσματα στην υγεία των γυναικών;
Οι πνευματικοί μας πατέρες, οι ομοιοπαθητκοί, μας προειδοποίησαν ότι το πυρίτιο - η σίλικα- είναι το μόνο ομοιοπαθητικό φάρμακο που είναι επικίνδυνο, αν γίνει κατάχρηση του.
Ο Τζαίημς Ταηλερ Κεντ στα τέλη του 19ου αιώνα έγραφε ότι η σίλικα μπορεί να διαλύσει ένα περιγεγραμμένο σπόστημα, ή σπήλαια φυματικά και να διασπείρει τα επικίνδυνα υλικά τους σε όλο τον οργανισμό, πράγμα που αναβαθμίζει το φάρμακο αυτό ως ένα πολύ επικίνδυνο, ώς και μοιραίο.
Είναι λοιπόν από παλιά γνωστό ότι το πυρίτιο είναι ιδιαίτερα τοξικό υλικό.
Η σιλικόνη, από την άλλη, είναι ένα οργανικό υλικό που έχει σε επαναλαμβανόμενες πολυμερισμένες μονάδες δύο άτομα πυριτίου.
Συνεπώς λόγω της οργανικής φύσης του θα μπορούσε να αποσυντεθεί μέσα στον οργανισμό και το επικίνδυνο μέρος του, το πυρίτιο θα μπορούσε να απελευθερωθεί μέσα στο σώμα.
Είναι επίσης γνωστό ότι το πυρίτιο δεν έχει αποδειχθει να συμμετέχει σε καμμία βιολογική λειτουργία του ανθρώπινου σώματος και συνεπώς είναι εύλογο να θεωρείται ξένο σώμα από τον οργανισμό.
Ο,τι συμβαίνει ακριβώς με τα περισσότερα βαρέα μέταλλα ή μεταλλοειδή.
Ομως τα ενημερωτικά όργανα του καρτέλ από τις αρχές του 1960 άρχισαν να βομβαρδίζουν το ιατρικό και μη ιατρικό κοινό ότι πρόκειται για ένα πολύ ασφαλές υλικό.
Ηταν η εποχή που η ομοιοπαθητική ιατρική ήταν σε κάμψη, συνεπώς το να ανοίξει κανείς την κατά 70 χρόνια παλαιότερη Ματέρια Μέντικα του Κεντ ήταν αδύνατο ως απίθανο. Παίζοντας με την νοημωσύνη μας, οπως η γάτα παίζει με το ποντίκι, το καρτέλ αποδέχθηκε μέσα στις ιατρικές σχολές αλλά και στα περιθωριακά συνέδρια της ανεπιθύμητης επαγγελματικής και τοξικολογικής ιατρικής (στα συνέδρια αυτά πάνε μερικοί αθεράπευτα ρομαντικοί γιατροί), την ενημέρωση για μια πολύ επικίνδυνη ασθένεια, τη σιλίκωση, στην οποία εκτίθενται όλοι οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία της άμμου (η άμμος είναι οξείδιο του πυριτίου).
Η σιλίκωση καταστρέφει τα πνευμόνια εξαιτίας έκθεσης στα μόρια σκόνης πυριτίου. Δηλαδή το καρτελ κατάφερε και έπεισε το κοινό ότι μέσα στα πνευμόνια το πυρίτιο είναι επικίνδυνο και τοξικό υλικό αλλά μέσα στο μαστό μιας γυναίκας είναι πολύ αθώο.
Αυτό θα μπορουσε να είναι κάλλιστα σύμπτωμα ομαδικής σχιζοφρένειας. Από τη δεκαετία του 1970 και έπειτα έγιναν προσπάθειες από μεμονωμένους ερευνητές, συνήθως "κρατικά" επιχορηγούμενους, να πεισθεί η επιστημονική κοινότητα ότι το πυρίτιο είναι ουσιώδες συστατικό της ζωής.
Αν και κάποιοι κατώτεροι οργανισμοί, όπως τα διάτομα και ορισμένα φυτά, οπως το ρύζι, χρησιμοποιούν το πυρίτιο ιδίως στη διαμόρφωση του κυτταροσκελετού, οι έρευνες μέχρι τώρα δεν έχουν τεκμηριώσει τη φημολογούμενη ευνοική δράση του στην δημιουργία της θεμέλιας ουσίας του συνδετικού ιστού και των οστών όλων των ζώων.
Δεδομένου δε ότι το πυρίτιο είναι ανοσοδιεγέρτης η Ομάδα Μελέτης εκφράζει τις επιφυλάξεις της ότι είναι ουσιώδες συστατικό. Επίσης η αδιαφορία του εντερικού βλεννογόνου να το περισυλλέξει από τη τροφή και η τεκμηρωμένα πολύ γρήγορη αποβολή του από τα νεφρά καθιστά τη βιολογική του σκοπιμότητα εντός μας παντελώς αμφισβητίσιμη.
Θα πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερες σχετικές έρευνες, μέχρι να μπορούμε να "φυτεύουμε" τέτοιας φύσης εμφυτεύματα στο ίσως ωραιότερο και θελκτικότερο ανατομικό σημείο της γυναίκας.

.eoniosiniohos.gr

ΥΓΡΗ ΣΙΛΙΚΟΝΗ
Η χρήση της άρχισε τη δεκαετία του '50,ως το πρώτο ενέσιμο εμφύτευμα και χρησιμοποιήθηκε για πολλά χρόνια με ενθουσιασμό σ'ένα ευρύ πεδίο εφαρμογών.
Η υγρή σιλικόνη ανήκει σε μια μεγάλη ομάδα συνθετικών ουσιών με κύριο στοιχείο το πυρίτιο. Στην Πλαστική Χειρουργική χρησιμοποιούνται μόνο αυτές, που έχουν δομή διμεθυλο-πολυσιλοξάνης. Οι πρώτες εφαρμογές αφορούσαν στην εξάλειψη των ρυτίδων. Στη συνέχεια επεκτάθηκαν και σε άλλες ανωμαλίες του προσώπου (ημιατροφία- νόσος Romberg) καθώς και την πλήρωση κοιλοτήτων σε διάφορες περιοχές του σώματος,τραυματικής ή άλ λης αιτιολογίας. Η χρήση της υγρής σιλικόνης στην αύξηση του στήθους είχε απρόβλεπτα, ολέθρια αποτελέσματα και οδήγησε συχνά σε υποδόρια μαστεκτομή. Οι επιπλοκές που δημοσιεύθηκαν στη διεθνή βιβλιογραφία,έθεσαν τη υγρή σιλικόνη στο περιθώριο για πολλά χρόνια.
Διάφορα γεγονότα έχουν ανανεώσει το ενδιαφέρον για τη χρήση της σαν ενέσιμο εμφύτευμα αποκλειστικά στο πρόσωπο, όπως π.χ η έλλειψη στοιχείων που να τη συνδέουν με συστηματικά νοσήματα, η εισαγωγή μικροσταγονοειδούς τεχνικής χορήγησης, η έγκριση από το F.D.A της ελαιώδους μορφής σιλικόνης στην πρόληψη και αντιμετώπιση της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδή χιτώνα και τέλος η απαίτηση για ενέσιμα εμφύτευματα με πιο μόνιμα αποτελέσματα.
mylook.gr

Σύνδρομο Morgellons
"Ασθένεια", ή καλύτερα νανοστοιχεία που ενώνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας αρχικά μικροσκοπικές ίνες και αργότερα αφού διεισδύσουν μέσα στο ανθρώπινο σώμα από το δέρμα, σχηματίζουν εντυπωσιακά μορφώματα και επιτίθενται στο ανθρώπινο σώμα (κατασκευασμένη σε εργαστήριο όπως λένε οι ειδικοί, με βάση την σιλικόνη, το πυρίτιο δηλαδή).
Αυτά όπως λένε έχουν ψεκαστεί προς το παρών αρκετές φορές μόνο στις Η.Π.Α. με τρομαχτικά αποτελέσματα στο σώμα αυτών που προσβλήθηκαν.
Ο αριθμός των ασθενών ανέρχεται στις 60.000, αλλά δεν γίνεται το ίδιο όπως με την πρόσφατη γρίπη!Φανταστείτε κάτω από την επιδερμίδα σας να δημιουργούνται ίνες οι οποίες αναπτύσσονται και κινούνται σαν μικρά ζωύφια, για αρχή. Η μορφή τους δε, είναι εντελώς "εξωγήινη". Η "ασθένεια" αυτή είναι βασισμένη στην νανοτεχνολογία.--->
http://www.fourakis-kea.com
....................................................................
« όσες γυναίκες δέχονται τό μόσχευμα τής σιλικόνης, ή βιοσύστασίς των στηρίζεται είς τις χημικές ένώσεις τού πυριτίου καί όσες τό άποβάλουν είς αύτές τού άνθρακος.»
Άποψη ΦΟΥΡΑΚΗ ΙΩΑΝΝΟΥ

....................................
Το πρώτο chip κατασκευάστηκε απο τη φύση πρίν 4 δισεκατομύρια χρόνια όταν δημιουργήθηκαν δύο μορφές ζωής, η πρώτη με βαση τον άνθρακα και η δεύτερη με βάση το πυρίτιο.
Για τα επόμενα 100 εκατομύρια χρόνια οι δύο αυτές μορφές ζωής αντα γωνιζόντουσαν και ως γνωστόν επικράτησε αυτή με βάση τον άνθρακα μιας και το πυρίτιο απέτρεπε την υπεριώδη ακτινοβολία (όπως γνωρίζουμε το SiO2 αποροφά ισχυρά στο υπεριώδες) να προκαλέσει γενετικές μεταλλάξεις στο DNA και έτσι η φυσική επιλογή ευνόησε το βασισμένο στον άνθρακα βακτήριο.
Το 1947 στα εργαστήρια Bell έφτασε ένα απολίθωμα, από τα λίγα που έχουμε από εκείνη την εποχή, το οποίο μελετήθηκε με ένα από τα ισχυρότερα μικροσκόπια τότε στον κόσμο.
Στο απολίθωμα εφαρμόστηκαν πρωτοποριακές για τότε τεχνικές SEM και XRD και αποδείχθηκε ότι ήταν από πυρίτιο.
Μάλιστα αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για επαφές pnp. Με την ανακάλυψη αυτή δημιουργήθηκαν οι πρώτες δίοδοι πυριτίου και τα πρώτα BJT.
silogomania.com