Η Βαρύτητα

Η Βαρύτητα, πού καταγράφετε ώς η πρώτη θεμελιώδης δύναμη του σύμπαντος, και πού είναι αυτή πού συγκρατεί τον Ήλιο και όλα τα ουράνια σώματα , καθώς και το δικό μας σε δομική ύπαρξη στον χώρο, είναι μια ανεξιχνίαστη ιδιότητα ακόμα, η οποία ερευνάται .
Όμως, εκείνο που μπορεί να φαντασθεί και να υποθέσει κανείς και από το οποίο μπορεί να εξάγει κάποιο συμπέρασμα για να την προσδιορίσει , είναι η πιθανότητα η Βαρύτητα να είναι αποτέλεσμα δύο αντίθετων δυνάμεων.
Της έλξης και της απώθησης. Ως έλξη θεωρείται το κέντρο, και ως απώθηση η περιφέρεια.

Δηλαδή ενώ η ενέργεια λειτουργεί εσωτερικά μαγνητικά διαμορφώνοντας έναν κεντρικό πυρήνα, η εκπεμπόμενη από έξω λειτουργεί ηλεκτρικά , δημιουργώντας ένα στατικό πεδίο ανάμεσα στα σώματα.
Και οι δύο μαζί δημιουργούν την δεύτερη δύναμη του σύμπαντος , τον ηλεκτρομαγνητισμό . Αυτή ή δεύτερη δύναμη , ισχυρότερη της βαρύτητας , έχει την ικανότητα εξουδετέρωσης της. Όπως όταν ηλεκτρίζοντας διά της τριβής ένα στυλό σηκώνουμε μικρά τμήματα χαρτιού, αυτό σημαίνει ότι η βαρύτητα χάνει την δύναμή της και την εξουσία της.
Το στατικό πεδίο του ηλεκτρομαγνητικού κύματος πού δημιουργείται με την επίδραση ηλεκτρισμού και μαγνητισμού το ονομάζουμε ατμόσφαιρα και αύρα των σωμάτων.
Είναι το Αστρικό ή και ψυχή των σωμάτων .
Αυτή η σχέση δημιουργεί την Βαρύτητα. Και από την Βαρύτητα διαμορφώνονται οι Νόμοι κάτω από τους οποίους εξαρτώνται, ελέγχονται και δεσμεύονται όλα τα σώματα.