¨Ὁλοι μπορεῖ νά εἴμαστε ἠλίθιοι ἀνά πᾶσα στιγμή στήν ζωή μας.

 Ὅ ἠλίθιος.

¨Ὁλοι μπορεῖ νά εἴμαστε ἠλίθιοι ἀνά πᾶσα στιγμή στήν ζωή μας. Καί μία, καί δύο καί τρείς φορές...>>

Λέει «Ἔγώ εἶμαι ἠλίθιος πού σ΄αγάπησα »... «Σάν ἠλίθιος πού εἶμαι ἔπαιξα στό χρηματιστήριο καί ἔχασα τά λεφτά μου»... Εἶμαι τόσο ἠλίθιος, πού πίστεψα καί ψήφισα ἕναν πολιτικό ἀπατεῶνα» ... «Τί ἠλίθιος ποῦ εἶμαι, ἀκόμα  πιστεύω πώς ὅτι κάνει ή κυβέρνηση εἶναι γιά τό καλό μου»... καί ή ἠλιθιότητα πάει σύννεφο γιά ὅλους μας...>>

Διότι> τό «Νέο Λεξικό τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας» προσδιορίζει τόν «ἠλίθιο» μέ τίς ἀκόλουθες ἰδιότητες: «αὐτός πού χαρακτηρίζεται ἀπό μειωμένη διανοητική ἱκανότητα. Πού φανερώνει ἔλλειψη ἐξυπνάδας, πνευματικῆς ζωντάνιας. Αὐτός πού δέν στηρίζεται στήν λογική, πού χαρακτηρίζεται ἀπό λογική ἀνεπάρκεια ἡ ἀσυνέχεια» Δηλαδή ὁ βλάξ. Ὁ χαζός.

Οἷ πραγματικά ἠλίθιοι δέν συμμετέχουν σέ ὅλα αὐτά πού πιάνονται βλᾶκες οἷ ἔξυπνοι... άπλά είναι στόν κόσμο τους.

Τέλος, ἠλίθιος μπορεῖ νά εἶναι καί αὐτός πού πιστεύει πώς μπορεῖ νά φτιάξει τόν κόσμο στά μέτρα καί τήν λογική του, ὅταν δέν γνωρίζει κάν πῶς λειτουργεῖ αὐτός ὅ κόσμος. Παράδειγμα ὅ εὐσυνείδητος ὑδραυλικός Ντίμα στήν ταινία «Ὅ ἠλίθιος» τοῦ Γιούρι Μπίκοφ.