ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΤΗΣ

Τά πράγματα δεν πάνε καλά και αυτό που χειροτερεύει την κατάσταση είναι το ότι οι πολιτικοί της «μεταπολίτευσης» θεωρούν πώς τα λάθη οφείλονται στους πολίτες και την φοροδιαφυγή. Ο Παπανδρέου επιμένει ειρωνικά να επαναλαμβάνει για ανάπτυξη , και ποια ανάπτυξη εννοεί δεν το εννοώ, σε μια τέτοια οικονομική κρίση πού ο άνεργος ψάχνει για μια εργασία και των 400ων ακόμα για να φάει ένα κομμάτι ψωμί , ενώ από την άλλη η Κατσέλη έρχεται να μας δικαιολογηθεί πώς η μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα θα βοηθήσουν μια επιχείρηση με 1000 εργαζόμενους να μην κλείσει. Όταν η επιχείρηση των 1000 στην οποία αναφέρετε , το πρώτο πού κοιτάζει είναι η φορολογία του κράτους η οποία φθάνει το 40% ενώ αν πάει στην Βουλγαρία είναι 10%, το πιο πιθανό είναι να μετακομίσει άρδην και να αφήσει γειά στις «όμορφες και γεια στις μαυρομάτες». Και μένει και το κράτος χωρίς εισπράξεις φόρου και ΦΠΑ , αλλά και με ανέργους. Εν τώ μεταξύ δεν έχουν αφήσει κανένα επάγγελμα να μην το ψαχουλέψουν και να το διαλύσουν με τον ένα ή άλλον τρόπο. ΟΙ ΑΧΡΗΣΤΟΙ.
Πρέπει να το πάρουμε χαμπάρι πώς σαν κράτος δεν έχουμε τις δυνάμεις ανταγωνισμού γιατί η ΕΕ και η ΟΝΕ μας έχουν διαλύσει. Και βέβαια υπαίτιοι για αυτό είναι, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πού μας έβαλε στην ΕΕ και ο Σημίτης πού μας έχωσε στην ΟΝΕ.
Όσο να αφορά την κατάσταση του κράτους σε επίπεδο σημερινής οικονομικής κρίσης, ο πρόδρομος και δημιουργός του αργόσχολου δημόσιου υπάλληλου και των συντάξεων από τά 40 τους χρόνια γυναικών και αντιστασιακών , ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Ο υιός του ο Γιωργάκης απλά είναι σαν να είπε, «πατέρα , τά έμαθες τά νέα; Δεν μπορώ να πληρώσω τόσους πολλούς υπάλληλους και συντάξεις , θα πάω στο ΔΝΤ για δανεικά.»
Αλλά συγχρόνως ψάχνετε για ανάπτυξη του κράτους και δεν βρίσκει λύσεις. Ενώ οι λύσεις είναι μπροστά του. Τι παράγουμε σαν χώρα; Πρώτα – πρώτα Ιστορία πού μας φέρνει Τουρισμό. Αυτό είναι πού πρέπει να αναπτυχθεί. Χαμηλή φορολογία στον τουριστικό τομέα. Ανάδειξη των μνημείων . Ακόμα και του τελευταίου βράχου πού ακούμπησε το πόδι του ο Κολοκοτρώνης ή κάθισε έστω και υποθετικά ο Σωκράτης για να ανασάνει , ή ακόμα το ότι ο Ποσειδώνας κτύπησε με την τρίαινα του και υπάρχει αυτή η πηγή. Έχουμε ιστορία και μπορούμε να ζήσουμε από αυτήν. Πολλά μπορούμε να κάνουμε.
Χαμηλά τουριστικά πακέτα αλλά πολλά , σημαίνει διπλάσια κέρδη. Φθηνό φαγητό και δωμάτιο ύπνου , σημαίνει διπλάσια κέρδη. Οικονομικά τουριστικά δώρα και μετακινήσεις με πούλμαν σημαίνει διπλάσια κέρδη.
Να μην αφήνουμε ανεκμετάλλευτο τίποτα το Ελληνικό πού να μην το αναδεικνύουμε. Και μαζί θα αναδεικνύετε και η χώρα. Και η ιστορία. Και το Πνεύμα της. Η Φιλοσοφία και η Σκέψη της.
Τι οφείλει να μιζεριάζουμε με την αναπόληση της παλιάς της δόξας; Το ζήτημα είναι τι κάνουμε εμείς για να διατηρούμε και να επεκτείνουμε αυτό πού μας άφησαν οι πρόγονοί μας. Να συντηρούμε και να γεννάμε καινούρια ιστορία για τον τόπο μας.
Μόνο το φόβητρο της παγκοσμιοποίησης έχουμε μπροστά μας. Κατά τα άλλα το ότι υιοθετήσαμε όλοι το τζίν παντελόνι , την γκουρμέ κουζίνα με την κρέμα γάλακτος , το ίσιωμα των μαλλιών πού έχουν γίνει όλα ξανθά σαν των Ούννων του βορρά, τά μάλμπορο , τις μερσεντες , τά γαλλικά σαλόνια του λουδοβίκου , τις ξένες επιγραφές , και την μαύρη φτώχεια του λεξιλογίου μας, δεν μας νοιάζει.
Τίποτα. Αυτό πού πρέπει να γίνει είναι . Να γυρίσουν οι «αθηναίοι» στα χωράφια τους και να ξενακαλλιεργήσουν τά παλιά προϊόντα της υπαίθρου. Να αναπτυχθεί η ιδέα της αγοράς ελληνικών προϊόντων από την τροφή έως τον ρουχισμό. Και να δωθούν οικονομικά κίνητρα, ακόμα και με έλεγχο τιμών , στον τουρισμό. Το μεγάλο κεφάλαιο της χώρας πού πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και να καταλάβουμε πώς είναι ο πλούτος μας.