Ὅλα ἀπό τήν ἴδια ὕλη εἶναι φτιαγμένα καί κατά τόν ἴδιο τρόπο εἶναι ὅλα φθαρτά.

 Στήν ἀναζήτηση τού νοήματος τής ζωής, οἴ Έλληνες φιλόσοφοι εἶχαν διαφορετική ἀντίληψη περί Θεού καί φύσης.

"νά ἀσχοληθοῦμε μέ τήν διδασκαλία περί φύσεως καί συγκεκριμένα μέ τήν θέση ὅτι ὁ θεός δέν ἔχει δημιουργήσει κανένα θνητό πλάσμα.

Ἀντιθέτως, ἔργα τοῦ θεοῦ εἶναι τά αἰώνια καί ἀθάνατα.

Καί ἔργα αὐτῶν εἶναι τά θνητά ὄντα. Καί ἡ μέν ψυχή εἶναι ἔργο τοῦ θεοῦ, ἡ φύση τοῦ σώματος ὅμως εἶναι ἄλλη.

Καί ἡ φύση δέν κάνει διακρίσεις ἀνάμεσα στά σώματα τῶν νυχτερίδων καί τῶν σκουληκιῶν καί τῶν βατράχων καί τῶν ἀνθρώπων.

Ὅλα ἀπό τήν ἴδια ὕλη εἶναι φτιαγμένα καί κατά τόν ἴδιο τρόπο εἶναι ὅλα φθαρτά. Ἡ φύση τους εἶναι κοινή: Περνᾶ καί ξαναπερνᾶ μέσα ἀπό διαφοροποιήσεις γιά νά ἐπιστρέψει στήν ἀρχική της κατάσταση. Κανένα δέ προϊόν τῆς ὕλης δέν εἶναι ἀθάνατο. -·-