Τό Κράτος όπου τό «Κατέχον» παραμένει ἐν ἰσχύ ὥστε νά βρίσκεται σέ πλήρη ἁρμονία μέ τήν Παράδοση τῆς Ὀρθόδοξης χριστιανικῆς ἐκκλησίας, τοτε γίνεται ἕνα πραγματικά ἀπόρθητο κάστρο, τό ὁποῖο μπορεῖ νά ἐμποδίσει τήν ἐπέλαση τῶν δυνάμεων τῆς «ἀνομίας!

Οἱ χῶρες τῆς θρησκευτικῆς μεταρρύθμισης ἀλλά καί του νέο-καθολικισμοῦ ἔχουν κατακρίνει κατ' ἐπανάληψη  τόν Πούτιν διότι ἀκολουθεῖ τόν «συντηρητισμό» τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί  μέ κάθε τρόπο μᾶς δείχνουν τήν  ἀπέχθεια πού νοιώθουν γιά τήν Ὀρθόδοξη παράδοση.

Ό καθηγητής πολιτικῶν ἐπιστημῶν Σάμιουελ Χάντιγκτον στό ἔργο του 'Ἡ σύγκρουση τῶν πολιτισμών΄, ἀνέπτυξε τήν θεωρία ὅτι οἱ ὀρθόδοξες χῶρες δέν ἀνήκουν στόν Εὐρωπαϊκό πολιτισμό. Ἐν ὀλίγοις, ἡ μεταμοντέρνα συστημική ἰντελιγκέντσια τῆς δύσης,  δέν θέλει τήν Ὀρθόδοξη παράδοση ἐντός τῶν τειχῶν τοῦ γεωπολιτισμικοῦ της  χώρου.

Στήν ἐπιστολή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ''Πρός Θεσσαλονικεῖς β΄, 6-7'' , ὑπάρχει  ἤ ἀναφορά σέ ἕναν μυστηριώδη ὅρο, τό "Κατέχον" «, ...καὶ νῦν τὸ κατέχον οἴδατε• εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ ἑαυτοῦ καιρῷ. Τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας• μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται» (= Καί τώρα ξέρετε τί εἶναι τό κατέχον, ἐκεῖνο δηλαδή πού τόν ἐμποδίζει, ὥστε νά φανερωθεῖ ὅταν ἔλθει ὁ καιρός του. Ἡ μυστική δύναμη τῆς ἀνομίας εἶναι ἤδη ἐπί τό ἔργον. Αὐτό ὅμως θά γίνεται μόνο ἑωσότου φύγει ἀπό τή μέση αὐτός πού τώρα εἶναι τό ἐμπόδιο».

Τί εἶναι λοιπόν τό 'Κατέχον' καί σέ τί στέκεται ἐμπόδιο; Εἶναι μία κατάσταση ἡ ὁποία ἐμποδίζει τήν ἐπικράτηση τῆς 'ἀνομίας', δηλαδή ὅλων ἐκείνων τῶν δυνάμεων πού ἐναντιώνονται στήν Χριστιανή διδασκαλία καί προετοιμάζουν τήν ἔλευση τοῦ Ἀντιχρίστου: Ἐκείνου  πού θά  «νομιμοποιήσει  ὅλα  τά  παράνομα».

Ὁ 'Κατέχων'  καί τό 'Κατέχον', ἐκτός ἀπό τις καθαρά θεολογικές ἑρμηνεῖες  πού μπορεῖ νά  λάβουν (πχ. τό κήρυγμα  τῆς Ἐκκλησίας,  ἡ  δύναμη τοῦ Ἁγίου πνεύματος, κλπ), κατ' ἐπέκταση μπορεῖ νά  θεωρηθοῦν  ἐκεῖνες οἱ ἐξουσίες  πού συγκρατοῦν, πού ΚΡΑΤΟΥΝ τίς δυνάμεις τίς ἀνομίας. Εἶναι  δηλαδή, ἡ  'προστατευτική  Ἀρχή' τοῦ Ὀρθόδοξου Χριστιανικοῦ Κράτους. Ἀκριβῶς γι'αὐτό τόν λόγο τό δυτικό establishment δέν ἐνοχλεῖται  ἰδιαίτερα ἀπό μία χώρα τῆς ὁποίας ἁπλῶς ἡ ἐκκλησία εἶναι Ὀρθόδοξη (πχ. Ἑλλάδα), ἀλλά ἐνοχλεῖται ἀπό ἐκεῖνες τίς  χῶρες πού τό κράτος (καί ἄρα ἡ νομοθετική ἐξουσία) ἀκολουθεῖ  τήν  ὀρθόδοξη  παράδοση.

Φανταστεῖτε λοιπόν ἕνα Κράτος τό ὁποῖο βρίσκεται σέ πλήρη ἁρμονία μέ τήν Παράδοση τῆς Ὀρθόδοξης χριστιανικῆς ἐκκλησίας: δημιουργεῖ  ἕνα πραγματικά ἀπόρθητο κάστρο, τό ὁποῖο μπορεῖ νά ἐμποδίσει τήν ἐπέλαση τῶν δυνάμεων τῆς «ἀνομίας». Σέ μία τέτοια χώρα λοιπόν, τό «Κατέχον» παραμένει ἐν ἰσχύ. Νά λοιπόν πώς ἐξηγεῖται τό ἀπύθμενο μῖσος ἐναντίον τῆς Ρωσίας.

ΕΔΩ

καί  ΕΔΩ