Η ΕΛΛΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΛΗ , ΟΥΤΕ ΧΩΡΟΣ, ΔΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΟΥΝ. ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟΝ , ΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟΝ , ΤΟ ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑ , ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΟΥΤΕ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ , ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΣΣΕΤΑΙ , ΟΥΤΕ ΑΠΟΘΝΗΣΚΕΙ.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΣΣΑΣ



Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017

...κανένας δεν μπορεί να αγνοήσει έναν αποφασισμένο λαό, αλλά όλοι μπορούν να ποδοπατήσουν έναν τρομοκρατημένο λαό....

Το μέλλον της ελληνικής αποικίας
Η Ελλάδα όπως τη γνωρίζαμε τελείωσε - αφού πρόκειται πλέον για μία αποτυχημένη, μη βιώσιμη χώρα, μοναδικό παράδειγμα στη σύγχρονη ιστορία της Δύσης. Υπενθυμίζουμε εδώ τα εξής:
«O όρος αποτυχημένο κράτος (failed state) χαρακτηρίζει μία χώρα, η οποία δεν έχει επιτύχει σε ορισμένες ή σε όλες τις βασικές λειτουργίες της - έχοντας ενδεχομένως χάσει έμμεσα την εθνική της κυριαρχία. Μεταξύ άλλων, «αποτυχημένη» θεωρείται μία χώρα, η νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση της οποίας αδυνατεί να λάβει αποφάσεις, να παρέχει σωστές δημόσιες υπηρεσίες ή να συνεργάζεται με άλλα κράτη ισότιμα, ως μέλος της διεθνούς κοινότητας (της Ε.Ε., της Ευρωζώνης κλπ.).
Τυχόν αδυναμία της χώρας δε να επιβιώσει με δικά της μέσα, εξαρτώμενη από τρίτους, όπως στο παράδειγμα της Ελλάδας, η οποία ευρίσκεται στο «χρηματοδοτικό ορό» της Τρόικας, είναι ένα ακόμη βασικό στοιχείο ενός «αποτυχημένου κράτους». Τέλος, «αποτυχημένη» θεωρείται μία χώρα που δεν μπορεί να εκπληρώσει τρεις κεντρικές λειτουργίες για τους Πολίτες της: να τους παρέχει ασφάλεια, ευημερία και νομιμότητα, με την έννοια του ολοκληρωμένου Κράτους Δικαίου»
Περαιτέρω, εάν περιμένει κανείς ότι, η Ελλάδα θα σωθεί από μία επόμενη κυβέρνηση-υποχείριο, απλά και μόνο με την αλλαγή του «μίγματος πολιτικής», όπως συνέβαινε όλο το προηγούμενο διάστημα μετά την επιβολή των μνημονίων, τότε απλά αυταπατάται - αφού φαίνεται πλέον ολοκάθαρα πως δεν υπάρχει καμία απολύτως προοπτική για το μέλλον, υπό τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Το μόνο που θα συμβεί θα είναι η πλήρης απώλεια των περιουσιακών στοιχείων τόσο του κράτους, τα οποία θα δημευθούν ουσιαστικά αφού θα εξαγορασθούν σε εξευτελιστικές τιμές, όσο και των Πολιτών του. Μεταξύ άλλων με τον ΕΝΦΙΑ που αποτελεί μία σταδιακή δήμευση, διαμοιρασμένη ποσοστιαία σε πολλά χρόνια - η οποία επιταχύνεται για εκείνους που χάνουν τη δυνατότητα να τον πληρώνουν, με αποτέλεσμα να κατάσχεται και να πλειστηριάζεται το ακίνητο τους. Σε κάθε περίπτωση, όταν ολοκληρωθεί η ληστεία η Ελλάδα θα επανέλθει μεν σε πορεία ανάπτυξης, χωρίς όμως καμία ωφέλεια για τους ιθαγενείς - οι οποίοι θα μετατραπούν σε σκλάβους χρέους των δανειστών τους στο διηνεκές.
Θα «μεταλλαχτούν» δηλαδή σε εξαθλιωμένους, φθηνούς εργάτες μίας κατεχόμενης χώρας, η οποία θα ευημερεί μεν, αλλά όχι για τους ίδιους – με εξαιρέσεις φυσικά, ανάλογες με αυτές που παρατηρήθηκαν στην εποχή της τουρκοκρατίας, όπου ορισμένοι κατάφερναν να επιβιώνουν, ακόμη και να πλουτίζουν, με διάφορα τεχνάσματα.
Εάν τώρα κάτω από αυτές τις συνθήκες οι Έλληνες συνεχίσουν να σιωπούν όπως τα πρόβατα πριν από τη σφαγή τους, επικαλούμενοι διάφορες δικαιολογίες, τότε θα είναι άξιοι της μοίρας τους – υπενθυμίζοντας ότι, κανένας δεν μπορεί να αγνοήσει έναν αποφασισμένο λαό, αλλά όλοι μπορούν να ποδοπατήσουν έναν τρομοκρατημένο λαό.
ΠΗΓΗ

1 σχόλιο:

  1. Εν Αρχή, Το Έγκλημα
    Όλοι μπορούν να ποδοπατήσουν έναν τρομοκρατημένο λαό. Και,

    Εν συνεχεία, Η Αθέτηση Θείας Δεσμεύσεως
    ''ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπεκρίνατο αὐτοῖς (Ἕλληνες τινές, ἐκ τῶν ἀναβαινόντων ἵνα προσκυνήσωσιν ἐν τῇ ἑορτῇ - Ιωάννης ΙΒ', 20) λέγων· ἐλήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου''. Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογεννεί, φυτόν ουράνιον και βλάστημα θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην'', με Τις ''βαριές'', θεοδώρητες υπογραφές Των αντ'Εκείνου Ιωάννη (ΙΒ', 23) και Ευσεβίου του Παμφίλου, επισκόπου Καισαρείας (265 μ.Χ.),

    Σε συνδυασμό με, εκ των ουκ άνευ, Μοιραία Αχίλλειον Πτέρνα, εν προκειμένω ΚΑΤΆ ΜΑΤΘΑΊΟΝ ΕΥΑΓΓΈΛΙΟΝ Κεφ. 5, εδ. 38 έως 48 Και ΚΑΤΆ ΛΟΥΚΆΝ ΕΥΑΓΓΈΛΙΟΝ Κεφ. 6, εδ. 27 έως 30,

    Συνειρμικά φέρνουν στο νου Κλασσική Απιστία.

    Απιστία

    Πολλά άρα Ομήρου επαινούντες, αλλά τούτο
    ουκ επαινεσόμεθα .... ουδέ Aισχύλου, όταν φη η
    Θέτις τον Aπόλλω εν τοις αυτής γάμοις άδοντα

    «ενδατείσθαι τας εάς ευπαιδίας,
    νόσων τ’ απείρους και μακραίωνας βίους.
    Ξύμπαντα τ’ ειπών θεοφιλείς εμάς τύχας
    παιών’ επευφήμησεν, ευθυμών εμέ.
    Καγώ το Φοίβου θείον αψευδές στόμα
    ήλπιζον είναι, μαντική βρύον τέχνη:
    Ο δ’, αυτός υμνών, ............................
    ...................... αυτός εστιν ο κτανών
    τον παίδα τον εμόν».
    Πλάτων, Πολιτείας Β΄


    Σαν πάντρευαν την Θέτιδα με τον Πηλέα
    σηκώθηκε ο Aπόλλων στο λαμπρό τραπέζι
    του γάμου, και μακάρισε τους νεονύμφους
    για τον βλαστό που θάβγαινε απ’ την ένωσί των.
    Είπε· Ποτέ αυτόν αρρώστια δεν θαγγίξει
    και θάχει μακρυνή ζωή.— Aυτά σαν είπε,
    η Θέτις χάρηκε πολύ, γιατί τα λόγια
    του Aπόλλωνος που γνώριζε από προφητείες
    την φάνηκαν εγγύησις για το παιδί της.
    Κι όταν μεγάλωνεν ο Aχιλλεύς, και ήταν
    της Θεσσαλίας έπαινος η εμορφιά του,
    η Θέτις του θεού τα λόγια ενθυμούνταν.
    Aλλά μια μέρα ήλθαν γέροι με ειδήσεις,
    κ’ είπαν τον σκοτωμό του Aχιλλέως στην Τροία.
    Κ’ η Θέτις ξέσχιζε τα πορφυρά της ρούχα,
    κ’ έβγαζεν από πάνω της και ξεπετούσε
    στο χώμα τα βραχιόλια και τα δαχτυλίδια.
    Και μες στον οδυρμό της τα παληά θυμήθη·
    και ρώτησε τι έκαμνε ο σοφός Aπόλλων,
    πού γύριζεν ο ποιητής που στα τραπέζια
    έξοχα ομιλεί, πού γύριζε ο προφήτης
    όταν τον υιό της σκότωναν στα πρώτα νειάτα.
    Κ’ οι γέροι την απήντησαν πως ο Aπόλλων
    αυτός ο ίδιος εκατέβηκε στην Τροία,
    και με τους Τρώας σκότωσε τον Aχιλλέα.

    Κ.Π.Καβάφης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τό Ναύπλιον

ΠΛΑΤΩΝ

ΘΕΜΑΤΑ

Χρονοχάρτης τῶν πυρηνικῶν δοκιμῶν ἀπὸ τὸ τέλος τοῦ Β’ΠΠ μέχρι τὸ 2000

.

.

ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ