ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ

Η κατάσταση που επικρατεί γύρω από την οικονομία του κράτους και κατ’ επέκταση των πολιτών, δεν πάει άλλο. Υπάρχει ένα εκνευριστικό αδιέξοδο που ενισχύετε από όλους τους κατά παράδοση στενωπούς που δεν οδηγούν πουθενά. Η λύση σε αυτές τις καταστάσεις είναι η εκκαθάριση λογαριασμών και ή επανάκτηση της Ελληνικής υπερηφάνειας. Κάτι που η πολιτική και οι πολιτικοί, αδυνατούν να πραγματοποιήσουν. Είναι δυνατών να πηγαίνει πρωθυπουργός κράτους με κατεβασμένο κεφάλι σε αυτούς που μας χρωστούν και να διαπραγματεύεται πώς θα πληρωθούν τα χρέη που δημιούργησαν οι ίδιοι; Ναι, η πολιτική των Βρυξελών τα δημιούργησε.

Και τα δημιούργησε σε όλα τα κράτη της κοινότητας και άς μην το παραδέχονται. Η κοινότητα τελικά φάνηκε πώς σκοπό έχει να ισοπεδώσει την οικονομία και την ανεξαρτησία των ευρωπαϊκών κρατών και να τά καταντήσει εργαλεία της ελίτ στον κύκλο του σατανικού έλεγχου της.

Εμείς σαν Ελληνικό κράτος έχουμε την ικανότητα και την δύναμη να αντεπεξέλθουμε με το να αρχίσουμε την εξόρυξη και την παραγωγή , πετρελαίου , ουρανίου , ρουμπινιών , χρυσού, πεντελικού μαρμάρου , και τόσων άλλων θησαυρών που έχει η γή μας. Ένα από αυτά φθάνει για να αποπληρώσουμε τα χρέη που μας δημιούργησαν και να ζούμε ανεξάρτητοι και πλουσιοπάροχα ως έθνος. Εν τούτοις , θα μπορούσαμε να μην τους πληρώσουμε και τίποτα και να επικαλεσθούμε την πολεμική αποζημίωση που μας χρωστά η Γερμανία, και μάλιστα με τόκους, την οποία πήραν όλα τα άλλα κράτη που είχαν υποστεί την όποια καταστροφή, εκτός από εμάς.
Τέλος , μην μας κοροϊδεύουν. Και το περίεργο είναι πώς οι πολίτες κατά βάθος γνωρίζουν , αλλά δεν αντιδρούν. Γιατί μωρέ αφήσαμε τις τύχες μας στους ανίκανους; Ποιος μας έχει αφιονίσει και δεν μπορούμε να τους δείξουμε ποιοι είναι οι Έλληνες;

Ο Θούριος

Ως πότε παλικάρια, να ζούμε στα στενά,
μονάχοι σα λιοντάρια, σταις ράχαις στα βουνά;
Σπηλιαίς να κατοικούμε, να βλέπωμε κλαδιά,
να φεύγωμ' απ' τον κόσμο, για τη πικρή σκλαβιά;
Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς;
Καλλιώναι μίας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνοι, σκλαβιά και φυλακή.

Τι σ' ωφελεί αν ζήσεις και να 'σαι στη σκλαβιά;
στοχάσου πως σε ψαίνουν, καθ' ώραν στην φωτιά.
Βεζύρης, δραγουμάνος, αφέντης κι αν σταθής
ο τύραννος αδίκως σε κάμνει να χαθής.
Δουλεύεις όλ' ημέρα, σε ό,τι κι αν σε πη,
κι αυτός πασχίζει πάλιν, το αίμα σου να πιη.