Βρές ξανά τόν Έλληνα μέσα σου !

 

ΕΔΩ

καί

ΕΔΩ

Λίγοι απομείναμε ....

ΕΔΩ

Τό ἐλαχιστότατον χρέος μας πρός τόν μέγιστον Ἰωάννη Καποδίστρια,ἡ ὑπεράσπισις τῆς παρακαταθήκης του

«Ξέρετε τι σπούδασε ο Ιωάννης Καποδίστριας; Γιατρός! Και το εξασκούσε δωρεάν». Mας θυμίζει δε πως έως την ηλικία των 21 είχε, εκτός από το πτυχίο του γιατρού, άλλα δύο πτυχία, αυτό της φιλοσοφίας και της νομικής.

Αξίζει να σημειωθεί πως σήμερα ο Ιωάννης Καποδίστριας συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σαράντα επιφανέστερους απόφοιτους του πανεπιστημίου της Πάντοβα, μαζί με προσωπικότητες όπως οι Γαλιλαίος και Κοπέρνικος.

Ο γιατρός των φτωχών. Έτσι τον αποκαλούσαν, γυρνούσε όλα τα χωριά και πρόσφερε τις υπηρεσίες του αφιλοκερδώς. Η πεθερά μου έλεγε ότι οι Καποδιστραίοι είχανε κτήματα. Ήτανε κλειστοί, δεν είχαν πολλές κοινωνικές συναναστροφές, μεγάλη οικογένεια, είχαν και πολλά παιδιά και βρίσκονταν οικογενειακώς, δεν είχαν πολλά πολλά με την κοσμική ζωή της Κέρκυρας. 

Πιστεύανε λοιπόν πως ότι έχουνε είναι για να βοηθήσουν τον άλλο κόσμο. Δηλαδή, σκέπτονταν, αφού ο Θεός τους έδωσε και είναι καλά τότε και αυτοί θα πρέπει να επιστρέψουν αυτό το δώρο. 
Πάντα υπήρχε μια αίσθηση ευθύνης και όχι ατομικισμού και μπορεί να ακούγεται κάπως ρομαντικό σήμερα, αλλά αυτοί έτσι ήτανε. Όλη η οικογένεια είχε πολύ μεγάλη σχέση με την πίστη και τον Θεό, δεν θα πω με την εκκλησία, αλλά με τον Θεό είχανε μια ιδιαίτερη σχέση. Μέσα από την αλληλογραφία του Κυβερνήτη με τον πατέρα του, η οποία ήταν ογκωδέστατη, αφού τον συμβουλευόταν για τα πάντα και τον κρατούσε ενήμερο για όλες του τις ενέργειες, έγραφε συχνά, “η πίστη στο Θεό” ή “με τη δύναμη του Θεού” και το εννοούσε. Δηλαδή ήταν οικογένεια που πίστευε βαθύτατα και εκτιμώ πως όλη ψυχοσύνθεση του Ιωάννη Καποδίστρια, αυτή η πίστη στον Θεό του έδινε δύναμη.  Δεν ήταν ένας άνθρωπος που ξερά καθόταν και σκεφτόταν ή οραματιζόταν κάτι, πίστευε ότι κατά κάποιο τρόπο έκανε το έργο του Θεού»

 «Ο Καποδίστριας μπήκε στην πολιτική πλούσιος και βγήκε φτωχός, ούτε μισθό πήρε, τίποτα, δεν του έμεινε τίποτα, τα έδωσε όλα και στο τέλος δολοφονήθηκε. Από τα κτήματα όπως σας είπα είχαν τη μισή Κέρκυρα και από αυτά μόνο ένα κτήμα έμεινε το οποίο διατηρεί η κόρη μου».

...ήταν το αγαπημένο του. Γιατί είχε νερό και άρα εύφορο έδαφος. Μάλιστα έγραφε στον πατέρα του, από τη Ρωσία, πως να το φροντίζουν, καθώς όταν θα τελείωναν οι υποχρεώσεις του προς τη πατρίδα, θα επέστρεφε εκεί για να κλείσει τα μάτια του. Να κρατούν το δρόμο, από το σπίτι προς τη θάλασσα καθαρό, για να κατεβαίνει με τη βακτηρία του, έλεγε»

Ο Καποδίστριας υποθήκευσε ολόκληρη τη μεγάλη ακίνητη πατρική περιουσία του στην Κέρκυρα και δαπάνησε όλα τα χρήματά του για να στηρίξει το νεοσυσταθέν κράτος. Ο ίδιος έζησε με τρόπο λιτό φέρνοντας τον εαυτό του και την υγεία του στα όρια. «… Ο γιατρός του είπε να βελτιώσει λίγο την τροφή του, ήταν επείγουσα ανάγκη για την υγεία του. Κι εκείνος απήντησε: Τότε μονάχα θα βελτιώσω την τροφή μου, όταν θα είμαι βέβαιος ότι δεν υπάρχει ούτε ένα Ελληνόπουλο που να πεινάει …» γράφουν οι ιστορικοί.
...διαβάστε ΕΔΩ

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΡΟΠΟΜΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΠΕΤΑΙ....

ΟΙ ΖΩΣΜΕΝΟΙ

Ζωσμένος από παντού ο αέρας
Από του πύθωνα τα δολερά κεντριά
Φλογώδεις κατά κύματα αόρατες αστραψιές
Των ανθρώπων τα σπλάχνα διαπερνούν

Είμαστε παίγνια του εαυτού
Απ’ τα δεσμά της άγονης μας σκέψης
Μας στέλνουν τα πυθώνεια όντα
Ολόισια στο βασίλειο των λυπημένων
Με σκυφτούς τους αυχένες
Βλέμματα αδειασμένα από ουρανό.

Με ολόισια το νου σε κατωφέρειες
Σκάβουμε τάφους ολοένα στο ανόσιο
Ω πότε θα ζευτούμε
Το υνί της θύελλας
Κι’ ενώ κυλίουμε ολημερίς λίθους στο εφήμερο,
Να ορθωθεί η ψυχή, αντίκρυ από το κακό σαν ήλιος
Ασπιδοφόρος που μάχεται

Κι ενώ πλημένει ο κόσμος
Από τα βαρυστέναχτα δεινά
Και πέφτει χαμαικοίτης
Σαν τα νεκρά τα φύλλα απ’ τον καιρό

Φωνή βαθειά σπαράζει μέσα μου

Θα γράψω αλλοτινά τραγούδια
Ύστερα από τις μαύρες καταιγίδες
Και θα συλλήσω ό,τι απέμεινε από την ομορφιά
Θα πέμψω τον άνεμο απ’ το παρήγορο σκοτάδι
Φωτόδροση πνοή στους λυπημένους
Και θα φωνάξω στους ανόσιους, Φ τ ά ν ε ι!
Σ’ αυτούς που φυλακίσανε τον άνεμο
Των ελεύθερων ψυχων
Όμως για λίγο
Δεν γίνεται να κλέψεις τους ανέμους
Και να αθροίζεις ευπώλητα τα αργύρια στις μπάνκες
Το πνεύμα όπου θέλει πνεί

Σ’ αυτούς που άδειασαν τα βλέμματα
Απ’ του ουρανού τις γητειές
Θα μεγεθύνω τ’ άδεια τους πρόσωπα
Για να βοούν μες τις ημέρες τις άδειες, μολογώντας
Πως εγονάτισαν τα ύψη των ανθρώπων
Πως γέμισαν με ένδεια τον πλούτο τους
Πως δόλια μεσ’ τις παγίδες τους έσυραν

Και θα ρίξω ποτάμια βέλη τα τραγούδια μου
Θα πλημμυρίσουν οι κατακίτρινες όχθες
Αρχαία βλαστήματα να αναφανούν
Γέλια ξανά ν’ ανθίσουνε
Όλα τα μήκη των κυμμάτων
Και ομιλίες αρχαίες, όταν σε καιρούς παλαιότατους
Των ανθρώπων το παραμιλητό, ήταν ο Λόγος

Θ’ ανοίξω τ’ αραχνιασμένα στόματα
Και θα ρίξω τους σπόρους της θύελλας
Και όλα τα γεννήματα των τραγουδιών
Κορμιά καινούρια να ορθωθούν
Πάνοπλα από τα άδυτα ενάντια του ερέβους
Καθώς θα εξακοντίζονται απo το πολύαστρο φως

Ω μεσουράνια
της πατρίδας μου λύρα
Ήχοι πανόλβιοι
και λόγια φτερωτά
Πανάξια
από της μνήμης την καρδιά
Που τοξεύετε τ’ άστρα
εδώ συναχθείτε

Κι αν η θλίψη το γόνα σας κάμψει
Κι αν με φτηνά ψιμύθια το μάταιο μπουκώσει
Τα σπίτια σας
Κι αν οι νύχτες σας φράξουν από περιφόβητα όνειρα
Εσείς εκεί
Πεισμώσετε απ’ τα τραγούδια μου
Και μη συρθείτε πίσω

 Νίκος Κάζος Τηλέμαχος

ΩΣ ΠΡΟΠΟΜΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΠΕΤΑΙ....

Ἡ ἄνωσε (ἤτοι, πρὸς τὰ ἄνω) ῥοπὴ καὶ ἔφεσις ἐμπεδοῦται μεταφυσικῶς, ὀντολογικῶς εἰς τὴν πεμπτουσίαν τοῦ Κόσμου, ὡς ἀενάου Ἀγῶνος κατὰ τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων τῆς διαλύσεως, τῆς ἀποσυνθέσεως, τοῦ θανάτου - τῶν ὁποίων ἡ διαλυτικὴ φρενῖτις κορυφοῦται ἐκεῖ ὅπου ἀποκτοῦν σκόπιμον στόχευσιν, ὡς δυνάμεις τοῦ Ἐνεργοῦ Θανάτου, χαρακτηριζόμενες ὑπὸ λυσσωδῶν ἀνασπασμῶν καὶ μηχανορραφικῆς διαβολικῆς ἀφοσιώσεως, συχνότατα καὶ ὑπὸ μεταμφίεσιν πρὸς ἐπίτασιν τῆς συγχύσεως καὶ τῆς παραπλανητικῆς παραλλαγῆς των.

Ἀπεναντίας ὁ συνειδητὸς Ἄριος συνεργεῖ εἰς τὸν ἀνωτροπικὸν ἀγῶνα τῶν φωτεινῶν κοσμικῶν δυνάμεων ἐν παντὶ καὶ καθ᾿ ὅλας τὰς διαστάσεις καὶ ἐπίπεδα, πρὸς παντὸς δ᾿ ἐντός του, κατ᾿ αὐτὸ ποὺ ἡ Παράδοσις συχνὰ ἀναφέρει ὡς τὸν Μεγάλον Πόλεμον - ποὺ ἀντιστοίχως ἐπάγεται καταλυτικῶς ὑπὸ ἐξωτερικῶν ἀσκημάτων καὶ πρακτικῶν, εἴτε ὡς κλασσικὸς πόλεμος εἴτε ὡς ἄλλου τύπου ἀγώνισμα
 Steffan G. Kronborg

Ελληνική Νεολαία : Νά γιατί βγαίνουμε στόν δρόμο γιά τήν Μακεδονία Γιά «νά μήν μείνουμε έξω από τήν ιστορία όταν θά γράψει "29/11/2018 όλοι οί μαθητές βροντοφωνάξαμε όχι στήν Συμφωνία τών Πρεσπών"»

Ελληνική Νεολαία : Νά γιατί βγαίνουμε στόν δρόμο γιά τήν Μακεδονία

 Γιά «νά μήν μείνουμε έξω από τήν ιστορία όταν θά γράψει "29/11/2018 όλοι οί μαθητές βροντοφωνάξαμε όχι στήν Συμφωνία τών Πρεσπών"»

ΕΔΩ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ....

.Γιγαντώνεται η αντίδραση των μαθητών με μαζικές καταλήψεις για το Εθνικό θέμα της Μακεδονίας.Μάλιστα στην Πτολεμαΐδα , δεκάδες μαθητές τραγουδούσαν και συνθήματα Ειδικών Δυνάμεων.

Από τον μαθητικό ξεσηκωμό στις Σέρρες για τη Μακεδονία…Θαυμάστε το ελληνόπουλο.“Εχουμε έρθει από το 1ο Γενικό Λύκειο Σερρών και ήρθαμε να φωνάξουμε για τη Μακεδονία γιατί είναι μία και είναι ελληνική. Αυτό κρατείστε.

,,,,

Τα νέα παιδιά πήραν την πρωτοβουλία να διαμαρτυρηθούν κλείνοντας τα σχολεία και απαιτώντας να ακουστούν.

Αθάνατος!!!

Αθάνατος!!!

Η Μεγαλοσύνη των λαών 

δεν μετριέται με το στρέμμα. 

Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα!

Κωστής Παλαμάς

ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΝ....ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ "ΤΙΠΟΤΑ"..!!!!

Το ήθος στους αρχαίους Έλληνες

Για ν’ αρχίσουμε με το σημαντικότερο, το ήθος, οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ηθικοί όσο ήταν και ανήθικοι. Αυτοί ουσιαστικά πρωτοδίδαξαν στον κόσμο τι είναι ελευθερία και υπευθυνότητα, πατριωτισμός και ευσέβεια...
Ωστόσο, μάταια θ’ αναζητήσει κανείς στους αρχαίους Έλληνες το σημερινό αίσθημα του δικαίου. Μ’ εξαίρεση μερικούς ποιητές και φιλόσοφους, τους έλειπε η συναίσθηση ότι το έγκλημα είναι απορριπτέο για λόγους αρχών. Σύμφωνα με μια γενική αντίληψη, που ο απόηχός της ήταν αισθητός και σε πολύ μεταγενέστερες εποχές, το έγκλημα είναι μια ιδιωτική υπόθεση που αφορά τον θύτη και το θύμα.Ακόμα και ο φόνος μπορούσε να μείνει ατιμώρητος: αν το θύμα συγχωρούσε πριν πεθάνει τον φονιά του, οι συγγενείς δεν δεσμεύονταν πια από το χρέος της κατηγορίας (που την απάγγελλαν αυτοί, όχι το κράτος).

Εκείνο που είχε σημασία ήταν να πάρει εκδίκηση η ψυχή: αν η ψυχή παραιτούνταν εθελούσια απ’ αυτή, τότε ούτε στην κοινή ηθική ούτε στη θρησκεία έπεφτε λόγος.

...Από την άλλη πλευρά, όμως, πρέπει να επαινέσουμε τους αρχαίους Έλληνες γιατί είχαν μια ειλικρίνεια που η δική μας κοινωνία έχει χάσει σε μεγάλο βαθμό: τους έλειπε κάθε είδος ταρτουφισμού και σεμνοτυφίας, που διαποτίζουν όλες τις πλευρές της ζωής από τότε που η αστική τάξη ανέβηκε στην εξουσία, καθώς και κάθε υποκριτική διακριτικότητα, που σήμερα επιδεικνύεται παντού για «επαγγελματικούς λόγους». Μιλούσαν με αξιοθαύμαστη παρρησία για τις ιδιωτικές τους υποθέσεις, τόσο τις δικές τους όσο και των άλλων συμπολιτών τους.

ΕΔΩ

Τιμή στούς Μακεδόνες οί οποίοι δέν έπαψαν ποτέ νά μάχονται εναντίον τών Βαρβάρων γιά τήν ασφάλεια τών Ελλήνων...

Οποία καί πόσο μεγάλη τιμή, πρέπει νά ανήκει στούς Μακεδόνες οί οποίοι στό μεγαλύτερο μέρος τής ζωής τους,δέν έπαψαν ποτέ νά μάχονται εναντίον τών Βαρβάρων, γιά τήν ασφάλεια τών Ελλήνων...

~ Πολύβιος (200 π.Χ. - 118 π.Χ.) Έλληνας ιστορικός

Είμαστε τυχεροί που ζούμε σε μια χώρα που δεν χάθηκε ποτέ το εθνικό της DNA...

Διαβάζοντας την συνέντευξη του 88χρονου ηθοποιού μας ΓΙΑΝΝΗ ΒΟΓΙΑΤΖΗ συγκλονίστηκα.!
Σε ερώτηση της δημοσιογράφου Μαρίας Ανδρέου: Τι σημαίνει έθνος και πώς διαμορφώνεται η εθνική συνείδηση; ο μεγάλος αυτός άνθρωπος,καλλιτέχνης και Ελληνας απάντησε:

Στο σχολείο είχαμε έναν ιταλό καθηγητή, με λατρεία στην ελληνική παιδεία, τον Κάρλο Μπρικέλι. Μας έκανε ιταλικά και μας μάθαινε να λέμε ότι στο αίμα μας ρέει αίμα ιταλικό. Τότε όλα τα παιδιά και χωρίς να συνεννοηθούμε -αυτή είναι πιο η δυνατή μου ανάμνηση, που με κάνει και κλαίω όταν θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια- φωνάζαμε:
«Στο αίμα μας ρέει αίμα ελληνικό»! Οι κατακτητές πιστεύουν ότι με την προπαγάνδα μπορούν να αλλάξουν οι λαοί. Η συνείδηση ενός έθνους φτιάχνεται από την κοινή γλώσσα, την ιστορία και τη γνώση του ποιος είσαι. 
Το κράτος δεν έχει την ίδια ισχύ με το έθνος.
Κράτος φτιάχνεις με τη μείξη πολλών εθνοτήτων. Αυτά τα κράτη συνήθως είναι σκληρά απέναντι στους πολίτες τους. Η ελευθερία δεν παρέχεται αφειδώς στις εθνότητες, για να μην μπορούν να ξεσηκωθούν και το κράτος διαλυθεί. Δεν υπάρχει ουσιαστική δημοκρατία. 
Ενώ στο έθνος υπάρχει ο άγραφος νόμος των εθίμων, των κοινών αγώνων και καημών, του πολιτισμού, της θρησκείας, των παρόμοιων χαρακτηριστικών.
Για αυτό είμαστε τυχεροί που ζούμε σε μια χώρα που δεν χάθηκε ποτέ το εθνικό της DNA, ακόμη και με τετρακόσια χρόνια τουρκικής σκλαβιάς.

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΑΡΒΩΝΙΤΩΝ Ή ΑΡΒΑΝΙΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΥΣ

«ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΔΥΟ ΛΑΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ»

«Η ΑΡΒΩΝΙΤΙΚΗ  Ή ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ, ΑΛΛΑ ΤΩΝ

ΜΑΚΡΙΝΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ ΤΩΝ ΠΕΛΑΣΓΩΝ»

Οι αρχαίοι Έλληνες των μυκηναϊκών χρόνων αλλά και των κλασικών καυχώνται να λένε ότι ήσαν απόγονοι των πελασγών, ο Αχιλλέας στην Τροία στις επικλήσεις του προς τον Δία λέει: «Ὤ Ζεὺ Δωδωναίε Πελασγικέ…….».
  Η πανάρχαια αυτή φυλή των Πελασγών, που πρώτοι κατοίκησαν την Ελληνική Χερσόνησο, άρχιζε από τον Δούναβι μέχρι την Κρήτη και από την Μ. Ασία και Κύπρο μέχρι την Αδριατική και όλα αυτά κατά την 4^η χιλιετία π.Χ.

1. Ο Θουκυδίδης λέει για τους Πελασγούς: «Οι Ιλλυριοί είναι λαός ομογενής με τον ελληνικό γιατί οι δύο κατάγονται από την ίδια εθνολογική ρίζα των Πελασγών».
2. Ο Στράβωνας για τους Πελασγούς: «Ἐπεπόλασαν κατὰ πάσαν τὴν Ἑλλάδα».
3. Αισχύλος: «Πελασγοὶ τῶν τὲ περαιβὴν χθόνα Πίνδου τὲ τάπε κεῖνα Παιόνων Πέλλας ὅρη τε δωδωναία».
4. ....ΕΔΩ

Ο Ελληνισμός είναι πολύ σκληρός, για να πεθάνει από χέρια λεπρών, τελικά...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ

Ο Διόδοτος κρατά την μεγαλύτερη βυζαντινή σημαία της πλατείας

Αποκλειστικές φωτο του Διόδοτου:

Ο Διόδοτος κρατά την μεγαλύτερη βυζαντινή σημαία της πλατείας
ΠΗΓΗ

ΟΣΟ ΜΠΕΤΟΝ ΚΑΙ ΝΑ ΡΙΞΟΥΝ...ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΟΥ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ 4ης ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2018...

«Όσο μπετόν και να ρίξουν, το λουλούδι του Έθνους θα βρει τον δρόμο για να ανθίσει ξανά»

Ἕνας φίλος ὁ Τάσσος Κρυστάλλης μὲ χαρακτηριστικὴ Ἑλληνικὴ ὀξυδέρκεια καὶ εὐφυΐα περιγράφει μία δυσδιάκριτη πραγματικότητα ἀνάμεσα ἀπὸ τὶς συγκεχυμένες εἰκόνες καὶ μηνύματα ποὺ ἐπισωρεύονται ἐν ὄψει τοῦ Συλλαλητηρίου τῆς 4ης Φεβρουαρίου 2018 καὶ ἀφορᾶ τὴν συμπεριφορὰ καὶ ἀντίδραση τῶν Ἑλλήνων ἡ ὁποία ὥς φαίνεται ἔχει σημάνει συναγερμὸ καὶ προκαλεῖ τρόμο γιὰ τὸ κράτος καὶ παρακράτος τῆς Ἀριστερᾶς καὶ τῶν ΜΜ Ἐξαπάτησης, οἱ ὁποίοι προσπαθοῦν ἀπεγνωσμένα νὰ ἀπομειώσουν καὶ χλευάσουν ἀντίστοιχα τὸ ὁ,τιδήποτε ἐκφράζει αὐτὴ ἡ ἐκδήλωση.

Σᾶς τὸ παραθέτω αὐτούσιο:
==========================

Η ιδεολογική βάση για όλο το αξιακό σύστημα της αριστεράς είναι ο «Διαλεκτικός Υλισμός» όπως τον καθόρισαν ο Μαρξ και ο Εγκελς. Βάση αυτής της θεωρίας είναι το δόγμα ότι:

«H ύλη είναι το παν»,
«Oλα είναι ύλη»,
«Δεν υπάρχει τίποτε άλλο πέρα από ύλη».

Από εδώ προκύπτει και το μίσος τους για την θρησκεία, για την πνευματικότητα, για κάθε μεταφυσική αναζήτηση του ανθρώπου. Όμως υλικά αγαθά και ΧΡΗΜΑ είναι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Είναι τυχαίο; ότι ακριβώς την ίδια υλιστική αξιακή βάση με τους αριστερούς έχουν και οι τραπεζίτες;

Μέσα σε μια βαθύτατη και πρωτόγνωρη οικονομική κρίση ο Έλληνας επέδειξε μια απίστευτη στωικότητα και υπομονή σε σημείο αυτομαστίγωσης. Οι κυβερνώντες «πολιτικοί γιατροί» μετέφρασαν αυτή την στωικότητα ως βέβαιο θάνατο του ασθενούς, αφού δεν αντιδρά στα εξωτερικά ερεθίσματα δηλαδή στην έλλειψη χρήματος και υλικών αγαθών. Όποιος δεν αντιδρά στην έλλειψη, της κατ’ αυτούς, «υπέρτατης αξίας της ζωής» είναι νεκρός.

Αφού επιβεβαίωσαν τον θάνατο, τρίβανε τα χέρια τους από χαρά διότι πλέον μπορούσαν να ξεκινήσουν το πλιάτσικο στα υπάρχοντα του «μακαρίτη». Ως ύαινες που λιγουρεύονταν τα πολιτισμικά τιμαλφή του «πτώματος», αμέσως έβγαλαν ως πραμάτεια προς πώληση το όνομα της μισής Ελλάδος. Αμοιβή τους η στήριξη των μέχρι χθες «ιμπεριαλιστών» για την εξασφάλιση της εξουσίας τους στον νεκροθάλαμο.
Και εκεί που ήταν έτοιμοι να σκίσουν τις σάρκες του πτώματος, αυτό ξαφνικά, για ένα θέμα ΕΘΝΙΚΟ και όχι ΥΛΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ, σηκώνεται από το πουθενά, όρθιο, πανίσχυρο, στη Θεσσαλονίκη δίνοντας στις πολιτικές ύαινες μία γροθιά που ψάχνουνε ακόμα τα δόντια τους στον νεκροθάλαμο.

Και τους έρχεται και το «κροσέ» την Κυριακή.
Μετά το σοκ της πρώτης γροθιάς, έχει πάθει ταραχή όλο το σκυλολόι του συστήματος, από το «κράτος» σύσσωμης της Αριστεράς μέχρι το παρακράτος της στα Εξάρχεια, και από τους πάτρωνές τους σε ξένες πρεσβείες μέχρι τα συστημικά ΜΜΕ με τους αργυρώνητους των ειδήσεων, και τις τσατσάδες των κουτσομπολάδικων.

Όλος ο παρακμιακός ανθελληνικός συρφετός ως παράφωνη «χεσμένη» ορχήστρα λασπολογούν ολημερίς την επόμενη συγκέντρωση στην Αθήνα την Κυριακή, κάνουν το άσπρο μαύρο, ονομάζουν «ναζί» εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες προκειμένου να μην πάνε οι «μη ναζί». Μια γελοία προπαγάνδα που θα την ζήλευε και ο Γκαίμπελς, ο …ναζί.
Με αυτούς πλέον οι λέξεις χάνουν το νόημά τους.

Όμως

η έγερση του Ελληνισμού δεν είναι απλά ένα εμπόδιο στην πώληση του συγκεκριμένου τιμαλφούς. Είναι κάτι πολύ βαθύτερο, γι αυτό η απύθμενη ταραχή τους.
Είναι η έμπρακτη απόλυτη διάψευση των αριστερών ιδεών περί «ΥΛΙΣΜΟΥ» ως υπέρτατου κινητήριου μοχλού της ιστορίας. Είναι η απόλυτη επιβεβαίωση ότι ο Έλληνας ακόμη θέτει στην κορυφή του νοήματος της ζωής του ΜΗ ΥΛΙΚΕΣ αξίες, όπως η αίσθηση του συν-ανήκειν στην κοινή μας πολιτισμική, και όχι μόνον, συλλογικότητα, το Έθνος των Ελλήνων. Είναι «Το ΓΕΝΟΣ» στις προσευχές του Γέρου του Μωριά, το «Έλληνες εσμέν το γένος, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί» του Πλήθωνος του Γεμιστού στις εποχές της Άλωσης.

Η έγερσης τους Ελληνισμού και Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΗΤΤΑ της αριστεράς μετά από 40 χρόνια αντεθνική προπαγάνδα είναι γι αυτήν κόλαφος. Από τα ταμεία της Σοβιετικής KGB μέχρι αυτά του θείου Γιώργου, του «φιλάνθρωπου» τοκογλύφου, εκατομμύρια έχουν ριχτεί για προπαγάνδα, εξαγορά συνειδήσεων, ΜΜΕ, έλεγχο της εκπαίδευσης, όλα με κοινό σκοπό την ενοχοποίηση του Πατριωτισμού, την εξάλειψη της Εθνικής συνείδησης, αφού αυτές οι έννοιες με το ηθικό αξιακό τους φορτίο, είναι ασύμβατες με την παραγωγή «καταναλωτικών γουρουνιών», είναι αντίθετες με μια υλιστική και μόνον θεώρηση της ζωής.

Τα τελευταία χρόνια μάλιστα όπου η προπαγάνδα αποδεικνύονταν ανεπαρκής, είχαν στήσει και το παρακράτος τους για τρομοκρατία, απειλές, βία, βανδαλισμούς σε βάρος φωνών που ακόμα αντιστέκονται.

Η ιστορία έχει πλέον καταγράψει ότι ένας λαός ανέχτηκε την τεράστια υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής του, έζησε για χρόνια με πολύ λιγότερα υλικά αγαθά, έκλαψε νεκρούς, χαιρέτησε τα παιδιά του σε σταθμούς και αεροδρόμια, αλλά αυτό που τον έκανε να εγερθεί ήταν ένας Εθνικός του κίνδυνος, όχι ο ΕΝΦΙΑ, ήταν ο κίνδυνος της Εθνικής του ατίμωσης, όχι της προσωπικής του τσέπης. Αυτό δείχνει μια ζωντανή ακόμα, ανώτερη και πνευματικά πλούσια κοινωνία, γι αυτό αδέλφια ΨΗΛΑ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ.

Η Εθνική συνείδηση για μια ακόμα φορά αναδείχτηκε η πραγματική κινητήριος δύναμη της ιστορίας. Επιβεβαιώνει έναν μεγάλο σύγχρονο ξένο πολιτικό που είπε κάποτε:
«Όσο μπετόν και να ρίξουν, το λουλούδι του Έθνους θα βρει τον δρόμο για να ανθίσει ξανά»

ΟΣΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ
ΜΕ ΨΗΛΑ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΞΑΝΑ
Τ.Χ.

ΑΠΟ 

Tasos Paterakis

ΓΕΜΙΣΑΝ ΣΗΜΑΙΕΣ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΟΙ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΝΕΑΡΟΥ ΠΟΥ ΑΠΟΒΛΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ

Διαστάσεις έχει λάβει το περιστατικό στο Λύκειο του Γαζίου, όπου ένας μαθητής απεβλήθη από το σχολείο επειδή το πρωί της παραμονής της 28ης Οκτωβρίου, ύψωσε σε στύλο την ελληνική σημαία, κάτι που δεν είχε γίνει από το Λύκειο τα τελευταία 4 χρόνια, παρά το ότι το θέμα είχε θιχτεί αρκετές φορές στο παρελθόν.
Σήμερα, μαθητές του Λυκείου, σε ένδειξη συμπαράστασης προς τον συμμαθητή τους αλλά και σε μια συμβολική πράξη κράτησαν ο καθένας στα χέρια του μια μικρή σημαία και “ύψωσαν” και δέκα μεγάλες ελληνικές σημαίες σε διάφορα σημεία.
Παράλληλα, πριν την καθιερωμένη πρωινή προσευχή, οι μαθητές συγκεντρώθηκαν στην αυλή και έψαλαν τον εθνικό ύμνο. 
Οι συμμαθητές του παιδιού που τιμωρήθηκε με το επιχείρημα ότι ήταν επικίνδυνο που ανέβηκε στον στύλο για να ανεβάσει τη σημαία, πρωτοτύπησαν και αντί να μετατρέψουν το Λύκειο σε ένα ακόμη σχολείο που τελεί υπό κατάληψη, βρήκαν ένα διαφορετικό, πιο αιχμηρό τρόπο να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια τους στη διεύθυνση του σχολείου.
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αναμένεται η αντίδραση της διεύθυνσης του σχολείου σχετικά με το θέμα και τις καταγγελίες που αφορούν στην υπόθεση που έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις.
Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με πληροφορίες του Flashnews.gr ο μαθητής που προχώρησε σε αυτή την πράξη είναι φιλήσυχος και καλός μαθητής. 
Πηγή: Flashnews.gr
ΑΠΟ

Ἀγώνας γιὰ ἐλευθερία!...Αὐτὰ τὰ δεσμὰ πρέπει νὰ σπάσουν…

Διαρκῆς… Ἀσταμάτητος… Δίχως ἀρχὴ καὶ τέλος… Αὐτὰ τὰ δεσμὰ πρέπει νὰ σπάσουν… Νὰ διαλυθοῦν… Νὰ γίνουν σκόνη κι ἀέρας…
Ἀγῶνες καθημερινοί… Δὲν εἶναι ἀγῶνες ἐπιβιώσεως πλέον συν-Ἕλληνες! Γιὰ ἐλευθερία εἶναι… Καὶ θὰ νικήσουμε..
Φιλονόη.

Άγγαρον Πύρ

 Άγγαρον Πύρ
Ήταν τό σύστημα τηλεπικοινωνίας τών προγόνων μας .
Σύμφωνα μέ τόν Αισχύλο , τό Άγγαρον Πύρ ήταν φωτιές αναγγελιών. Τίς άναβαν στίς κορυφές τών βουνών καί τών λόφων γιά νά μεταδίδουν ειδήσεις.
Όταν οί Έλληνες ταξίδεψαν στήν Αμερική πολύ πρίν τό 2000 π.Χ, ήταν ένα από τά πολλά πού άφησαν παρακαταθήκη στούς εκεί ιθαγενείς τούς Ινδιάνους.
ΕΔΩ

Λεβάδεια- η ορθή γραφή του ονόματος της πόλεως

Έχουμε συναντήσει τις ακόλουθες γραφές:

Λεβαδειά – Λεβαδιά – Λειβαδιά – Λιβαδειά – Λιβαδιά

Παραθέτουμε τα λήμματα των λεξικών, στα οποία απαντάται η λέξη.

ΜΕΓΑ ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ
Henry G. Liddell – Robert Scott

Λεβάδεια: ἡ, «πόλις τῆς Βοιωτίας, ἔνθα και μαντεῖον Διός το ἱερόν κατεσκεύαστο».
Ἡσύχ. - Ἐν δέ Φωτ. Λεξ. εὕρηται «Λεβαδία, πόλις Βοιωτίας, ἐν ᾗ Διός μαντεῖον, Τροφωνίου κατασκευάσαντος».

ΕΔΩ