Ἔτσι ἄρχισε τό 1896 μέ κάθε σεβασμό στήν Ἑλληνική Πολιτιστική Κληρονομιά καί Παράδοσιν :
τοῦ ὡραίου, τοῦ μεγάλου καὶ τ᾿ ἀληθινοῦ,
κατέβα, φανερώσου κι ἄστραψε ἐδῶ πέρα
στὴ δόξα τῆς δικῆς σου γῆς καὶ τ᾿ οὐρανοῦ.
Στὸ δρόμο καὶ στὸ πάλεμα καὶ στὸ λιθάρι,
στῶν εὐγενῶν Ἀγώνων λάμψε τὴν ὁρμὴ
καὶ μὲ τ᾿ ἀμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι
καὶ σιδερένιο πλάσε κι ἄξιο τὸ κορμί.
Κάμποι, βουνὰ καὶ πέλαγα φέγγουν μαζί σου
σὰν ἕνας λευκοπόρφυρος μέγας ναός.
Καὶ τρέχει στὸ ναὸ ἐδῶ προσκυνητής σου,
Ἀρχαῖο Πνεῦμ᾿ ἀθάνατο κάθε λαός.
Κωστῆς Παλαμᾶς (Ἀσάλευτη Ζωή, 1896)
Ὁ ὕμνος παραγγέλθηκε στὸν ποιητὴ Κωστῆ Παλαμᾶ, τὸν Μάϊο τοῦ 1895 ἀπὸ τὴν Ἐπιτροπὴ Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων. Μελοποιήθηκε ἀπὸ τὸν Κερκυραῖο μουσουργὸ Σπύρο Σαμάρα καὶ ἀπετέλεσε τὸν ὕμνο τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων, ποὺ ὠργανώθηκαν στὸ Στάδιο τὸ 1896. Ἀπὸ τὸ 1952 εἶναι ὁ ἐπίσημος ὕμνος τῶν Ἀγώνων καὶ ἀκούγεται ἀπὸ τότε σὲ ὅλες τὶς τελετὲς ἔναρξης στὰ Ἑλληνικά.
Συνεχίστηκε μέ τόν ἴδιο σεβασμό, ἀπό τό 1952 ...
Καί τό 2024, ΤΕΛΕΙΩΣΕ ...
Ἄς κλείνουμε εὐλαβικά τό γόνυ καί νά χαιρετήσουμε γιά ὕστατη φορά τό Ἀρχαῖο Ἑλληνικό Πνεῦμα. Ποιός ξέρει πότε καί ποῦ μπορεῖ νά τό ξανασυναντήσουμε ; ...................................
Ἄν ἀναλογιστῇ κάποιος γιατί πολεμοῦν μέ τόση μανία τίς Ἐθνικιστικές Ἰδέες, Ἀξίες καί Ἰδανικά δέν μπορεῖ παρά νά ἐξηγήσῃ μέ μεγάλη εὐκολία αὐτό τό μεταφυσικό μῖσος. Τό ὁποῖο εἶχε, ἔχει καί θά ἔχῃ ἕναν στόχον πού μέ τόν/τήν/τό γαλλικό ὄν, ἀποδεικνύεται περιτράνως. Κι᾿ὅποιος δέν ἔχει καταλάβει τί πολεμοῦν, εἶναι ἄξιος τῆς μοίρας πού τοῦ ἐπιφυλάσσουν οἱ κάθε λογῆς Σουάμπ,Χαράρι καί Γκέητς...
.jpg)
