Κυρίες και κύριοι, εδώ έχουμε γεννητούρια!
Εφημερίδα Σκριπ – 8 Ιουλίου 1905 – «Οι Βούλγαροι κηρύσσοντες μίαν Μακεδονικήν γλώσσαν!»
«Προ μηνών» λέει η εφημερίδα από την «Μακεδονική Οργάνωση» (δηλαδή το Εσωτερικό Μακεδονικό-Αδριανουπολίτικο Επαναστατικό Κομιτάτο που αργότερα μετονομάστηκε σε Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση, το γνωστό μας από τότε μέχρι και σήμερα VMRO), δηλαδή οι «Βούλγαροι εν Μακεδονία» κατήρτισαν στο Μοναστήρι επιτροπή από 7 γλωσσολόγους με σκοπό να φτιαχτεί γραμματική, η οποία «κυρήχθηκε» ως «μακεδονική γλώσσα» με πρώτη ύλη την διάλεκτο (της βουλγαρικής) που ομιλείτο στο βιλαέτι του Μοναστηρίου.
Ταυτόχρονα δίνονται εντολές στους δασκάλους των σλάβικων σχολείων, διότι ως γνωστόν υπήρχαν τότε και μεγάλα ελληνικά σχολεία στην περιοχή, να πάψουν να διδάσκουν στα σέρβικα ή στα βουλγάρικα (διότι, οι άμοιροι αυτές τις δύο γλώσσες δίδασκαν ως τότε, αφού δεν υπήρχε άλλη σλάβικη γλώσσα να διδάξουν), και να ξεκινήσουν να διδάσκουν αυτή τη νέα γλώσσα που μόλις είχε καταρτιστεί. Τα σέρβικα και τα βουλγάρικα τίθενται υπό απαγόρευση.
«Προσεχώς θα τυπωθούν και βιβλία» - έχουν και λίγο πλάκα, έτσι; Πώς λέμε «προσεχώς στις αίθουσες κινηματογράφου της γειτονιάς σας», κάπως έτσι.
Μέσω αυτής της γλώσσας θα έμπαιναν «οι βάσεις» για την «δημιουργία μίας Ανεξάρτητης Μακεδονίας».
Μιλάμε για Ιούλιο του 1905, άρα το «προ μηνών» μας τοποθετεί κάπου στο πρώτο εξάμηνο του 1905. Την περίοδο αυτή μαίνονται οι ελληνοβουλγαρικές μάχες του Μακεδονικού Αγώνα (1904-08).
Παρένθεση. Θυμίζω ότι λίγο νωρίτερα στις 13 Οκτωβρίου 1904 είχε σκοτωθεί ο Παύλος Μελάς, και ακριβώς την επομένη, στις 14 Οκτωβρίου 1904, σκότωσαν οι Βούλγαροι Κομιτατζήδες την Αικατερίνη Χατζηγεωργίου από τη Γευγελή, την ηρωική φωτισμένη δασκάλα 22 ετών, κάνοντας ολοκαύτωμα το σπίτι της, επειδή δίδασκε ελληνικά στα ελληνόπουλα του χωριού Γραίτσιστα της Μακεδονίας. Τα τελευταία της λόγια πριν την πυρπολήσουν ήταν «Δεν παραδίνεται ποτέ μια Ελληνίδα». Κλείνει η παρένθεση.
Αυτήν την κατασκευασμένη διάλεκτο των 7 γλωσσολόγων πήρε ο Τίτο το 1944, την απο-βουλγαροποίησε λίγο ακόμα και την πλάσαρε με δικούς του γλωσσολόγους ως «μακεδονική γλώσσα».
Έτσι για να μην ξεχνάμε, δίοτι σε 15 ημέρες κλείνουν 5 ολόκληρα χρόνια από τη μεγαλύτερη ξεφτίλα του ελληνισμού από τα χρόνια του Εφιάλτη: την υπογραφή στις Πρέσπες.
Ο Σωκράτης είχε την συνήθεια να πηγαίνει βόλτα στα μαγαζιά και να στέκετε και να κοιτάζει τά εμπορεύσιμα είδη τους. Όταν κάποτε ένας φίλος του τόν ρώτησε γιατί το κάνει αυτό αφού ποτέ δεν αγοράζει τίποτα, αυτός απάντησε. Κοιτάζω πόσα πράγματα υπάρχουν πού δεν μού χρειάζονται. 
