Δείπνο γιά λίγους!

Σ΄αυτήν τήν πολυβραβευμένη ταινία κινουμένων σχεδίων τού Νάσου Βακάλη «Δείπνος γιά λίγους», βλέπουμε τήν ελίτ {γουρούνια} καθισμένη στό τραπέζι {εξουσία} μέσα σ' ένα δωμάτιο {κοινωνία} νά τρώει ασταμάτητα τά πάντα . Ένας μάγειρας {ή ζωή} εργάζεται ασταμάτητα νά τροφοδοτεί μέ φαΐ. Ενώ γύρω, ό πεινασμένος λαός {γατάκια} προσπαθεί όποιος προλάβει ν' αρπάξει κάτι από αυτά πού τού πετάνε , νά χορτάσει τήν πείνα του . Πολλές φορές μάλιστα κτυπώντας τόν διπλανό του. Άν ξαφνικά δείξουν άγριες διαθέσεις, ή ελίτ τούς ρίχνει ένα ψεύτικο σενάριο {κουρδιστό ποντικάκι} γιά νά τούς αποσπάσει τήν προσοχή. Όταν κάποιος θελήσει νά δεί πιό βαθιά στά πράγματα κυττάζοντας κάτω από τό τραπέζι, ανακαλύπτει ποιός είναι ό δεσμός πού δένει τήν ελίτ . Καί αυτός ό δεσμός γίνεται τό φίδι πού θά τόν φάει ώστε νά μήν τό πεί καί στούς άλλους. Σέ κάποια στιγμή τού χρόνου, ό λαός {γατάκια} ενωμένος γίνεται μιά τίγρης , επαναστατεί καί τρώει τά γουρούνια, τήν ελίτ. Χορτασμένος ό τίγρης πέφτει σέ ύπνο. Τά πάντα ησυχάζουν , τότε ό μάγειρας {ζωή} ξαναφέρνει στόν κόσμο τούς ανθρώπους {γατάκια} σ' ένα καινούργιο δωμάτιο {κοινωνία} όπου από αυτούς ξαναγίνονται τά γουρούνια καί ξεκινάει τό ίδιο φαγοπότι σ' ένα ξενοδοχείο { ή Γή πού φιλοξενεί τά πάντα προσωρινά } στήν άκρη ενός γκρεμού δίπλα στήν θάλασσα { όλα τά κατατρώει ό χρόνος}... Τά πάντα σ' έναν φαύλο κύκλο.

{βίντεο ΕΔΩ}

Είναι μερικοί αφελείς, που λένε πως χάρη στην "επιστήμη" ζούμε τόσα πολλά χρόνια.!!!

 

Είναι μερικοί αφελείς,

που λένε πως χάρη στην "επιστήμη"

ζούμε τόσα πολλά χρόνια.

"Ανεβάσαμε τον μέσο όρο ζωής" λένε.

Βέβαια, η αλήθεια είναι κάπως ανάποδη.

Εξαιτίας των δηλητηρίων που μας ταΐζουν τόσα χρόνια,

του λάθος τρόπου ζωής, της ασέβειας προς την φύση και

εξαιτίας των πολέμων, των κακουχιών κλπ

ο μέσος όρος έπεσε.

Και η "ευζωία" των τελευταίων δεκαετιών

σε συνδυασμό με επιτεύγματα της ιατρικής

"τα οποία ήρθαν για να καλύψουν τα ελαττώματα"

που δημιούργησε ο λάθος τρόπος ζωής,

τον έφερε σε λίγο καλύτερα επίπεδα.

Παρακάτω θα δείτε τις ηλικίες των αρχαίων Ελλήνων.

Οι οποίοι "έζησαν και πολέμους" και λιμούς. (Σοβαρούς λιμούς)

Και φυσικά "χωρίς "ενπόλια".

Σημειώστε πως και οι Αρχαίοι μας είχαν εξαιρετική "ιατρική".

Και χωρίς ιδιαίτερη "τεχνολογία". Γνώριζαν όμως καλά τη φύση.

 

ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ 287-212 π.χ. 75 ετών.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ 384-322 π.χ. 62 ετών.

ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗΣ 275-194 π.χ. 81 ετών.

ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ 525-460 π.χ. 65 ετών.

ΘΟΥΚΙΔΙΔΗΣ 460-396 π.χ. 64 ετών.

ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ 460-377 π.χ. 83 ετών.

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ 436-338 π.χ. 98 ετών.

ΠΟΛΥΒΙΟΣ 200-120 π.χ. 80 ετών.

ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ 170-250 μ.χ. 80 ετών.

ΑΙΣΧΥΛΟΣ 525-456 π.χ. 79 ετών.

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ 445-385 π.χ. 60 ετών.

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ 480-406 π.χ. 84 ετών.

ΠΙΝΔΑΡΟΣ 520-438 π.χ. 82 ετών.

ΣΟΦΟΚΛΗΣ 496-406 π.χ. 96 ετών.

ΘΑΛΗΣ 640-546 π.χ. 94 ετών

ΣΟΛΩΝ 640-560 π.χ. 80 ετών .

ΠΙΤΤΑΚΟΣ 650-560 π.χ. 90 ετών .

ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ 470-370 π.χ. 100 ετών .

ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ 342-271 π.χ. 71 ετών .

ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ 560-450 π.χ. 90 ετών .

ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ 444-366 π.χ. 78 ετών.

ΔΙΟΓΕΝΗΣ 400-325 π.χ. 75 ετών .

ΑΡΙΣΤΙΠΟΣ 435-355 π.χ. 80 ετών .

ΘΕΟΔΩΡΟΣ 340-250 π.χ. 90 ετών .

ΕΠΙΧΑΡΜΟΣ 530-440 π.χ. 90 ετών .

ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ 450-380 π.χ. 70 ετών.

ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ 540-475 π.χ. 65 ετών .

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ 384-322 π.χ. 62 ετών .

ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ 272-285 π.χ. 97 ετών.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 350-283 π.χ. 67 ετών .

ΠΛΑΤΩΝ 429-345 π.χ. 84 ετών.

ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ 400-314π.χ. 86 ετών.

ΑΡΚΕΣΙΛΑΟΣ 315-241 π.χ. 74 ετών.

ΚΑΡΝΕΑΔΗΣ 215-121 π.χ. 94 ετών.

ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ 611-546 π.χ. 65 ετών .

ΑΝΑΞΙΜΕΝΗΣ 585-525 π.χ. 60 ετών .

ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ ΚΛΑΖ/ΕΥΣ 500-428 π.χ. 72 ετών.

ΠΥΡΡΩΝ 360-270 π.χ. 90 ετών.

ΤΙΜΩΝ 320-230 π.χ. 90 ετών.

ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ 480-410 π.χ. 70 ετών .

ΖΗΝΩΝ 336-264 π.χ. 72 ετών.

ΚΛΕΑΝΘΗΣ 331-250 π.χ. 81 ετών.

ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ 280-206 π.χ. 74 ετών .

ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ 50—120 μ.Χ. 70 ετών.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ 470-399 π.χ. 89 ετών.

ΑΙΣΧΥΝΗΣ 389-314 π.χ. 75 ετών.

ΞΕΝΟΦΩΝ 430-354 π.χ. 76 ετών.

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ 45-120 μ.Χ. 80 ετών.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ 540-468 π.χ. 72 ετών.

 

 Yannis Bakman

Ή ελευθερία είναι έννοια ασκητική .

Ή ελευθερία είναι έννοια ασκητική .
Δεν γίνεται  να είμαι ελεύθερος καταμεσής σ’ έναν κόσμο που κάνει τη ζωή παρανάλωμα του πιο χοντρού ευδαιμονισμού. Δεν γίνεται να είμαι εξωτερικά ελεύθερος όταν δεν είμαι κι εσωτερικά ελεύθερος. Ποιος  αναρωτιέται αν οποιαδήποτε αύξηση του εισοδήματος, οποιαδήποτε ανέβασμα του βιοτικού επιπέδου, είναι παράγοντας ελευθερίας; 
Δημιουργείται η ψευδαίσθηση της ελευθερίας επειδή ο καθένας μπορεί – με αντίτιμο όμως απροσδιόριστο – ν’ αποκτήσει ό,τι του χρειάζεται. Όταν, για να σου προκαλέσει την εντύπωση πως ικανοποιείς τις ανάγκες σου, πετυχαίνει να σου δίνει τόσα ώστε να σε διαφθείρει, με την έννοια ν’ αποκτάς όλο και μεγαλύτερες ανάγκες, τότε σε δένει στον αδυσώπητο μηχανισμό ενός φαύλου κύκλου. 
Σου έχει προκαλέσει τη δίψα της απληστίας αφού πριν πέτυχε να σου τη βαφτίσει «πολιτισμό».Εκείνος που μας αγοράζει με τη μέθοδο της αφθονίας, το κάνει για να μας έχει πελατεία του μόνιμη, πειθήνια, στρατολογημένη αλύτρωτα. 
Η τεχνολογία, παραγωγικός μηχανισμός του καταναλωτισμού, οπλίζει το χέρι του αφέντη, όχι του δούλου. Τον δούλο τον φορτώνει αδιάκοπα με καινούργια εφόδια ώστε να γίνεται όλο και βαρύτερος, πιο δυσκίνητος, ασήκωτος: δηλαδή όλο και πιο ακίνδυνος για τον αφέντη.Ο εξουσιασμός τελειοποίησε τα μέσα του, τα έκανε ανίκητα. 
Ζούμε σ’ εποχή ανίερη.
Έτσι φτάνουμε στο ανήκουστο δίλημμα, που γίνεται αισθητό σ’ όλη την ωμότητά του μόνον όταν διατυπωθεί σχηματικά, στεγνά: ελευθερία ή πρόοδος;
 Αφού ο άνθρωπος αλλοτριώνεται από την καλοπέραση όπως αλλοτριώνεται κι από την πείνα, μια μόνη λύση, θεωρητικά τουλάχιστον, απομένει: 
Να γίνει νοητό πως η ελευθερία είναι έννοια ασκητική. Για να εξασφαλίσεις τις προϋποθέσεις της ανεξαρτησίας σου, πρέπει να έχεις όσο γίνεται λιγότερες ανάγκες...πως αλλιώς θα ξεφύγεις από το οργανωμένο δουλεμπόριο; 
Άγγελος Τερζάκης

ΠΗΓΗ