Δημοσίευμα: "The ADL and the Rabbinical Kosher Excise Tax: Fact and Fiction (="Tο ADL και Ραβινικός Κοσέρ Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης: Πραγματικότητα και Φαντασία
κούς φόρους κατανάλωσης των Ραβίνων. Ωστόσο, μετά την αναθεώρηση της «πραγματικότητας» που επιβλήθηκε από την ADL- B'nai B'rith, (τους εβραίους δηλαδή) ο κάθε ένας με μία γρήγορη ματιά βλέπει ότι είναι γεμάτη με ψέματα ή, στην καλύτερη περίπτωση, με μισές αλήθειες.
Εάν η εβραϊκή ADL και άλλες εβραϊκές οργανώσεις ανησυχούσαν πραγματικά για το θέμα αυτό με ειλικρίνεια, θα το είχαν πράξει προ πολλού.
Σίγουρα δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα εάν οι Εβραίοι ήθελαν να πιστοποιήσουν τα προϊόντα ως Kosher, παρά μόνο, με εντελώς δικά τους έξοδα.
Όπως ίσως καταλαβαίνει κανείς όταν κάποιος μιλάει με την ADL για τέτοιου είδους θέματα, η απάντηση θα είναι ένα τεράστιο ψέμα εκ μέρους της ή, στην καλύτερη περίπτωση μια διφορούμενη απάντηση. Για παράδειγμα, στο άρθρο της η ADL επικαλείται "εκπρόσωπο της Heinz Company". "Αυτός ο "εκπρόσωπος" φέρεται να είπε ότι το κόστος είναι "τόσο μικρό που δεν μπορεί ακόμα και να υπολογιστεί".
Αυτός ο ίδιος "εκπρόσωπος" της Heinz, είπε επίσης ότι τα Ραβινικά σύμβολα αυτά, επέφεραν περισσότερες πωλήσεις στην εταιρία και κάλυψαν τα έξοδα του Ραβίνο-φόρου.
Ποιος ήταν όμως αυτός ο "εκπρόσωπος";;; Αν αυτό που δήλωσε ήταν αλήθεια, γιατί το όνομά του δεν δημοσιεύεται στο άρθρο της ADL για επαλήθευση;;; Μήπως αυτό το πρόσωπο, υπάρχει μόνον στη φαντασία της ADL;
Πολλά από τα προϊόντα της καναδικής Heinz δεν θα πιστοποιούνται σαν Kosher (αποφεύγοντας έτσι τον ραβινικό ειδικό φόρο κατανάλωσης, που συμβολίζεται από "COR Καναδά" - Συμβούλιο της Ορθόδοξων Ραβίνων " ), αν και μερικά προϊόντα θα εξακολουθήσουν να διατηρούνται Κοσέρ για τους Εβραίους.
Προφανώς, σύμφωνα με την εκπρόσωπο της Heinz, Άννα Relyea, αυτό έγινε για «την συγκράτηση του κόστους, ενώ θα συνεχίζουμε να παρέχουμε [ορισμένα] kosher προϊόντα στους πελάτες μας."
Οι λόγοι - ακόλουθα με την Heinz, για την απόφαση να γίνουν περικοπές πάρθηκαν λόγω του ραβινικού Κοσερο-φόρου - και λόγω του "πόσο περίπλοκη είναι η παραγωγή , ποια η εξοικονόμηση και ούτω καθεξής". Στην περίπτωση αυτή αποδεικνύεται ότι, αυτά τα έξοδα - που αναφέρθηκαν αρχικά από την ADL ως "τόσο κλασματικά, που δεν ήταν δυνατόν ακόμη και να υπολογιστούν" - στην πραγματικότητα, υπολογίζονταν και πρέπει να ήταν σημαντικά.
Σύμφωνα με το άρθρο της εβραϊκής ADL, η εταιρεία Γενική Τροφίμων Birds Eye κατέβαλε μόνο "6,5 εκατομμυριοστά (.0000065) του ενός σεντ ανά αντικείμενο."
Θα ήταν πιο ενδιαφέρον να μάθουμε πόσο η ίδια, η Γενική Τροφίμων, κατέβαλε σε πραγματικά δολάρια συνολικά για τον ραβίνο-Kosherο-φορο κατανάλωσης, αλλά η ADL αποφεύγει να μιλήσει για τέτοια πράγματα για προφανείς λόγους. Αλλά είναι το ευτελές ποσό των .0000065 σεντ ανά τεμάχιο αλήθεια; Όπως ισχυρίζονται οι εβραίοι της ADL;;;
Υπάρχει κάποιος που πραγματικά πιστεύει ότι ένα ραβίνος θα "πετάξει" για να επισκεφθεί την εταιρεία Birds Eye, εάν έλαβε μόνο το 6,5 σεντς για κάθε 1 εκατ. $ έσοδα που η Birds Eye έκανε;;;
Εάν η Birds Eye έκανε, δηλαδή, 100 εκατομμύρια δολάρια έσοδα από τις πωλήσεις, θα πλήρωνε το ασήμαντο πόσο των 6,50 δολαρίων στους Ραβίνους πιστοποίησης;;; Αυτό το ποσό δεν θα αρκούσε ούτε για τον χρόνο τους, και πόσο μάλλον για ταξίδια και γραφειοκρατία.!!!
Ψεύδονται λοιπόν
οι της ADL εβραίοι;;; Μάλλον όχι.Αν θα παρατηρήσετε, λενε οι εβραίοι ".0000065 ενός σεντ ανά αντικείμενο."
Πιστεύω ότι η Birds Eye πωλεί καλαμπόκι, μπιζέλια, κομμάτια του μπρόκολου, κλπ.
Στην πραγματικότητα, "ο πληροφοριοδότης της ADL "εννοούσε ότι κάθε σπυρί του καλαμποκιού, του σιταριού, κάθε μπιζέλι, και κάθε φασόλι - δηλαδή, κάθε "είδος" - επιβαρύνονται με το κόστος της .0000065 σεντ. Αν προστεθούν, τότε (αυτά τα τρισεκατομμύρια ανά αντικείμενο (σπυριά- και ποιος τα μετράει) και πολλαπλασιαστούν χ .0000065) τότε κάπου βγάζουμε συμπέρασμα .
Αλλά, εάν έχετε εξετάσει προσεκτικά το διαδύκτιο, δεν θα βρείτε καμία εταιρεία που να αναφέρει το ποσό που καταβλήθηκε στους Ραβίνους. Γιατί συμβαίνει αυτό;;;
Από λογική άποψη, είναι αυτονόητο ότι οι ραβίνοι θα πρέπει να έχουν υπογράψει κάποιο είδος συμφωνίας εμπιστευτικότητας κατά την οποία, εάν η εταιρεία αποκαλύπτει το κόστος της, τότε τιμωρείται με ένα βαθμό.
Τι άλλο θα μπορούσε να υπάρξει σαν αιτιολογία όταν δεν βρίσκεται καμία εταιρία που να αναγράφει στον ετήσιο ισολογισμό της, τα έξοδα που συνδέονται με τον Ραβινο-Κοσερο-φόρο κατανάλωσης;;;
Η εβραϊκή ADL στη συνέχεια, μας αναφέρει μια εταιρεία που φέρεται να είχε αυξήσει τα έσοδα της ως αποτέλεσμα της πιστοποίησης Kosher. Είναι αλήθεια αυτό;;; Ενδεχομένως. Πρέπει να έχουμε υπόψη, ωστόσο, ότι ο Δρ Prytulak αναφέρει την υπόθεση ως "πυραμίδα απάτης" στην ιστοσελίδα του.
Στην πραγματικότητα, η "δουλειά" γίνεται ως εξής: Μια μεγάλη εταιρεία "πολιορκείται" από Εβραίους, οι οποίοι υπόσχονται στους διευθυντές της εταιρείας μια μεγαλύτερη απήχηση (των προϊόντων τους) στην αγορά - αλλά μόνο βέβαια, αν καταβάλλουν αρχικά αυτό το "μικρό ποσό" (σε σύγκριση πάντα με το σύνολο των δραστηριοτήτων της επιχείρησης) για την Ραβινο-Κοσερο πιστοποίηση.
Η εταιρεία συμφωνεί. Ωστόσο, τώρα η επιχείρηση πρέπει να αγοράσει όλες τις προμήθειές της από άλλες "εταιρείες Kosher".
Πέρα από την προφανή ανάγκη για αγορά προϊόντων διατροφής από Κοσέρ προμηθευτές, μια εταιρεία θα μπορούσε ακόμη και να αγοράσει το ατσάλι, για την διαδικασία παραγωγής ανταλλακτικών μηχανημάτων ή και τα εφόδια καθαρισμού από Κοσέρ εταιρείες, για να αναφέρουμε μόνο μερικά άλλα στοιχεία που σήμερα θεωρούνται Koσέρ.
Εν πάση περιπτώσει, εάν οι προμηθευτές δεν προωθήσουν στην εταιρία προϊόντα Kosher, η εταιρεία δεν μπορεί να συνεργαστεί μαζί τους.
(Στο κάτω-κάτω, τα προϊόντα που παρασκευάζονται από "χαμηλής ποιότητας" μη εβραϊκές εταιρείες δεν πληρούν το εβραϊκό θρησκευτικό διαιτολογικό πρότυπο, όπως ορίζεται από τους Ραβίνους, και φυσικά δεν πληρώνουν τον επιβαλλόμενο Ραβίνο-φόρο).
Πράγματι, αν η εταιρία σας συμβαίνει να προμηθεύεται πρώτες ύλες από μη Κοσέρ προμηθευτές, κινδυνεύετε σαν επιχείρηση, αφού παραλείπετε να συμμορφωθείτε με τα Εβραϊκά πρότυπα (και, φυσικά, μη πληρώνοντας τον Ραβίνο-φόρο).
Όχι, σύμφωνα με ορισμένες επιχειρήσεις.
Η εφημερίδα "Albuquerque Tribune" ανέφερε ότι μία εταιρεία-Φούρνος που έφτιαχνε κουλούρια ήθελε να πιστοποιηθεί σαν Kosher, αλλά "τα Κοσερο-έξοδα ήταν μεγαλύτερα από αυτό που θα μπορούσε να αντέξει η εταιρεία".
Μια άλλη εταιρεία αποφάσισε να εγκαταλείψει "την Κοσερο-πιστοποίηση με το ενδεικτικό γράμμα K μέσα σε αστέρι, μετά από ένα χρόνο".
Ο ιδιοκτήτης της εταιρίας ανέφερε, ότι το πιστοποιητικό "Κοσέρ δεν έκανε άνοιγμα των αγορών για την εταιρία. Νόμιζα ότι τα έξοδα ήταν ανυπόφορα για την μικρή επιχείρηση μου», είπε.
Δεδομένου ότι η ADL δεν μπορεί να αντικρούσει τη λογική του περιεχόμενου του επιχειρήματος, καταφεύγει σε επίθεση κατά των οργανώσεων και ατόμων που φέρουν χειροπιαστά και νόμιμα επιχειρήματα εναντίον ενός παράνομου φόρου, που οι μη Εβραίοι καταναλωτές αναγκάζονται να πληρώσουν, και ο οποίος φόρος τους είναι άγνωστος στην συντριπτική τους πλειοψηφία.
Βιβλία όπως "Η Συνωμοσία κατά της ελευθερίας" ή "Η άσχημη αλήθεια για την ADL" (διαθέσιμα από www.addall.com/ ) μας λένε πολλές αλήθειες που κρύβονται από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.




Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου