Όταν αναφερόμαστε στα «Στενά» και ειδικά στο νομικό καθεστώς τους, εννοούμε τα Στενά των Δαρδανελίων, τα Στενά του Βοσπόρου και τη Θάλασσα του Μαρμαρά.
Το συνολικό τους μήκος είναι περίπου 330 χιλιόμετρα και, λόγω της γεωγραφικής τους θέσης, είναι μια από τις νευραλγικότερες περιοχές της ευρύτερης Βαλκανικής Χερσονήσου. Πάντοτε δε, αποτελούσαν και αποτελούν σημείο τριβής καθώς δίνουν την δυνατότητα διέλευσης πλοίων από τη Μαύρη Θάλασσα στη Μεσόγειο και αντίστροφα.
Μετά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, έγινε προσπάθεια να αλλάξει με τη Συνθήκη των Σεβρών (1920), η οποία όμως δεν εφαρμόστηκε ποτέ.
Το νομικό καθεστώς που διέπει τη ναυσιπλοΐα στα Στενά, έχει αλλάξει πολλές φόρες στο διάβα του χρόνου.
Ξεκίνησε με τη Συνθήκη του Κιουτσούκ –Καϊναρτζή (1774).
Με
τη Συνθήκη της Λοζάννης (Ιούλιος 1923) ορίστηκε, μεταξύ άλλων, πως η
διέλευση των πλοίων θα ήταν ελεύθερη, ενώ μια Διεθνής Επιτροπή θα
επιτηρούσε την τήρηση των συμφωνιών.
Η Συνθήκη του Μοντρέ (Ιούλιος 1936),
που ισχύει μέχρι
σήμερα, περιέχει ιδιαίτερα πολύπλοκες ρυθμίσεις ως
προς τη
διέλευση των αλλοδαπών πλοίων, που δίνουν στην Τουρκία το
δικαίωμα, ως παράκτιο κράτος, να κάνει το δικό της παιχνίδι.
http://akouei.blogspot.gr/2015/12/blog-post_41.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ-Τ