Η ΕΛΛΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΛΗ , ΟΥΤΕ ΧΩΡΟΣ, ΔΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΟΥΝ. ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟΝ , ΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟΝ , ΤΟ ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑ , ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΟΥΤΕ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ , ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΣΣΕΤΑΙ , ΟΥΤΕ ΑΠΟΘΝΗΣΚΕΙ.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΣΣΑΣ



Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΣΠΗΛΑΙΟ


Η ΜΗΤΡΑ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΝ


Ο Πλάτωνας λέει στον Γλαύκο, στην «Πολιτεία» του.
«Φαντάσου ένα υπόγειο σπήλαιο ,το οποίο να έχει ανοικτή προς το φως την είσοδο , καθ΄ όλο το μήκος του, και μέσα σε αυτό το σπήλαιο ανθρώπους αλυσοδεμένους από τους πόδας και τους αυχένας εκ παιδικής ηλικίας , εις τρόπον ώστε να μην μπορούν να μετακινηθούν από την θέση τους και ούτε να βλέπουν, παρά μόνο εμπρός τους μόνο. Όπισθεν δε …να υπάρχει αναμμένη φωτιά από την οποία να έρχεται το φως έως αυτούς, μεταξύ δε αυτής και των δεσμωτών ένας δρόμος προς τα επάνω .Κατά μήκος αυτού του δρόμου φαντάσου ακόμη κτισμένο έναν τοίχο ….φαντάσου τώρα ανθρώπους να περνούν κατά μήκος αυτού του τοίχου φορτωμένοι παντοειδή αντικείμενα …εις τρόπον ώστε όλα αυτά να φαίνονται επάνω από τον τοίχο …αυτοί (οι δεσμώτες) είμεθα εμείς οι ίδιοι , και νομίζεις ότι αυτοί οι δεσμώτες έχουν ιδεί ποτέ και από τους εαυτούς των και από τους άλλους τίποτα άλλο εκτός από τις σκιές των που σχηματίζει η λάμψη του πυρός επί του βάθους του σπηλαίου , προς το οποίο είναι γυρισμένοι ;»
Τι ακριβώς θέλει να μας αποκαλύψει ο Πλάτωνας με αυτήν την εικόνα , νομίζω ότι είναι φανερό .Τον κόσμο στον οποίο ζούμε . Ζούμε λοιπόν μέσα σε ένα σπήλαιο .Ότι βλέπουμε νομίζουμε ότι είναι όλη η αλήθεια .Στα σκοτάδια του χώρου τούτου έχουμε συνηθίσει και βλέπουμε για αληθινά αυτά που είναι αντίγραφα μιας άλλης πραγματικότητας .Η αλήθεια είναι ένα φως . Είναι το «Φως το αληθινό» τόσο ισχυρό που η θρησκεία μας το αποδίδει ως φως «Της Τρισηλίου Θεότητας» . Δηλαδή ,τριών ήλιων φως.
Ζούμε σ΄ ένα κοίλωμα στον κόσμο της μεταβολής τον οποίον καθοδηγεί η Ειμαρμένη που σπέρνει τις αρχές όλων των πραγμάτων και η Ανάγκη δίνει το τέλος αυτών .Ο Πλάτωνας λέει ότι αν κάποιος από τους δεσμώτες ανέβει προς το φως εκείνο , θα πάθαινε ότι και αυτό που λέει ο Όμηρος για τον Αχιλλέα, δεν θα ήθελε να γυρίσει πίσω εκεί κάτω , ακόμα και αν έπρεπε να είναι δούλος στον επάνω κόσμο .
Το αμετάβλητο πάνω με το μεταβλητό κάτω , συνδέονται με το ότι , τα πρότυπα του πάνω αντανακλώνται στα νερά του κάτω σαν είδωλα . Στην Ιλιάδα ο Όμηρος λέει , «Στης θρέπτας γης τα πέρατα θα πάω , να ιδώ την μάνα Τηθύν και τον Ωκεανό , αρχή των θεών όλων.»
Στον «Κρατήλο» του Πλάτωνα , ο Σωκράτης αναλύοντας την προέλευση των ονομάτων , λέει ότι το όνομα της Τηθυϊδος , προέρχεται από όνομα πηγής , το οποίο όμως δεν διακρίνεται καθαρά .Διότι αυτό που κοσκινίζει (διαττώμενον) καθώς και αυτό που διυλίζει (ηδούμενον) είναι παρομοιώματα πηγής .Από αυτά δε τα δύο παράγεται το όνομα Τηθύς . Πρόκειται για την πηγή που φέρνει τα πρότυπα εδώ κάτω και των οποίων η αντανάκλασή τους στον Ωκεανό είναι αυτό που ιστορείται με τον μύθο του Διονύσου.
Λέει ο μύθος πώς ο Διόνυσος , που ήταν στον Όλυμπο , είδε την μορφή του στα νερά , και γοητεύθηκε τόσο πολύ , που έσκυψε ακόμη περισσότερο ώσπου έπεσε μέσα τους . Τότε βρέθηκε στην υλική μορφή , χωρίς να το καταλάβει . Εκεί όπως ήταν σε ένα λιβάδι και έπαιζε τον βρήκαν οι Τιτάνες και τον κομμάτιασαν .Η κρυπτογραφημένη θέση του μύθου είναι , η σε μορφογένεση μεταβαλλόμενη πρότερη ιδέα του όντος , που με τον διαμελισμό φέρει την διάσπαση της ενότητάς της . Ο Διόνυσος , έπαιζε με τα παιχνίδια του όταν τον βρήκαν οι Τιτάνες , τα οποία , συμβόλιζαν τις ενέργειες που δημιούργησαν τις μορφές . Ήταν η σβούρα , σύμβολο του ατόμου , η σφαίρα , σύμβολο της τέλειας κίνησης όπως αυτή των άστρων .
« Του έδωσε βέβαια την κατάλληλη για το σώμα του κίνηση , δηλαδή εκείνη από τις επτά κινήσεις που ταιριάζει περισσότερο στην λογική και την σωφροσύνη . Για αυτό τον έκανε να κινείται ομοιόμορφα κυκλικά» Τίμαιος d 34 .
Και βέβαια , άλλο ένα από τα παιχνίδια του ήταν και το κάτοπτρο . Σύμβολο του αστρικού φωτός όπου μέσα του αντανακλώνται οι αρχέτυπες ιδέες και υλοποιούνται σε μορφικό επίπεδο .
Το κάτοπτρο , ο καθρέπτης , θα το έχετε ακούσει ότι συχνά χρησιμοποιείται στην μαγεία . Ο σκοπός του και η χρήση του είναι συμβολική και εξυπηρετεί στην εμφάνιση κάποιου πνεύματος που έχει επικληθεί από τον μάγο . Η Ίσιδα έκανε συχνές εμφανίσεις με το μέσον αυτό .Σχετικά με τον καθρέπτη μας λέει ο Πλάτωνας , ότι είναι το μέσων που δημιουργεί τα αντίγραφα .
Το σπήλαιο μέσα στο οποίο ζούμε είναι ο χώρος που αντιπροσωπεύεται από την μήτρα , που φέρνει με τις γεννήσεις τα αντίγραφα του πρότυπου , τα Αρχέτυπα , από τον κόσμο των Ιδεών. Για αυτό και οι θεοί που είναι να κατέβουν εδώ ,πρέπει να έρθουν μέσα από γήινη μήτρα .
Και ερμηνεύοντας ο Πλάτωνας το σπήλαιο και τους δεσμώτες , λέει. «Το υπόγειο δεσμωτήριο και οι δεσμώτες , είναι αυτός ο κόσμος που βλέπουμε δια της οράσεως …ο δεσμώτης εκείνος που ανεβαίνει εδώ επάνω και βλέπει …παριστάνει την ψυχή που ανεβαίνει από τον ορατόν είς τον νοητόν κόσμο …είς τον κόσμον της νοήσεως την τελευταίαν και ανωτάτην θέσιν κατέχει η ιδέα του αγαθού , η οποία ένεκα τούτου μετά δυσκολίας καθοράται …αυτή είναι η αιτία παντός εν γένει εν τω σύμπαντι , καλού και ωραίου , διότι και εις τον ορατόν κόσμον αυτή γεννά και το φως και την πηγή του φωτός τον ήλιο .»
Ο Θεός λοιπόν δημιούργησε τον Αιώνα. Ο Αιώνας περιέχει όλες τις ιδέες , είναι σταθερός και αθάνατος και βρίσκεται ακίνητος γύρω απ΄ τον Θεό . Δημιουργία του Αιώνα, είναι ο Κόσμος, που φέρνει την αποκατάσταση και κινείται γύρω από τον Αιώνα .
Το πέρασμα από τον χώρο του Κόσμου στον Αιώνα , γίνεται μέσα από τις πύλες του Άδη , όπου φύλακας είναι ο σκύλος Κέρβερος .Ο Κέρβερος είναι ο Σείριος που βρίσκεται στον αστερισμό του Κυνός. Ο Κέρβερος είναι τρικέφαλος και ο Σείριος αποτελείται από τρις ήλιους .Εκεί είναι τα Ηλύσια Πεδία των Θεών .
Λέει ο Ερμής ο Τρισμέγιστος , «Εκείνος απ τον οποίον εξαρτάται η ζωή και ονομάζεται Δίας , κατέχει το ενδιάμεσο σημείο ανάμεσα στον ουρανό και την γη .Η γη όμως και η θάλασσα είναι υπό τον Δία-Πλούτωνα , τροφός των θνητών .»
Τον αμετάβλητο και μεταβλητό κόσμο τον περιγράφει ο Πλάτωνας με τον δικό του τρόπο , αλληγορικά, και δίνει την ουσία των δύο αυτών καταστάσεων της δημιουργίας , στην ¨Πολιτεία» του.
«….αυτός ο τεχνίτης είναι άξιος να κάνει …όλα τα δημιουργήματα της φύσεως …και όλα τα άλλα πράγματα και τον εαυτό του ακόμη, …αλλά ειπέ μου σου φαίνεται αδύνατον να υπάρξει ένας τέτοιος τεχνίτης …το πράγμα δεν είναι δύσκολο ,αλλά γίνεται συχνάκις και γρήγορα …αν θέλεις να κάνεις την δοκιμή, πάρε έναν καθρέπτην και γύρισέ τον απ όλα τα μέρη ,αμέσως θα κάμεις τον ήλιον…την γη, και τον εαυτό σου …και όλα .»
Συνεχίζοντας αναφέρεται στο αντίγραφο , το είδωλο το χωρίς ουσία που απλώς ομοιάζει με το πραγματικό χωρίς όμως να είναι τίποτα άλλο παρά μίμησή του. Είναι δηλαδή «κατ΄ εικόνα» και όχι «κατ΄ ουσία» όμοιο με το πρότυπο , διότι στον χώρο των αμετάβλητων που είναι η ουσία , η ψυχή , δεν περιλαμβάνεται τίποτα το φθαρτό , άρα ούτε οι ασθένειες . Συμπέρασμα , αν ερχόταν κάποιος σε επαφή με το βιολογικό οργανωτικό του πρότυπο , που βρίσκεται στον κόσμο του αμετάβλητου , δηλαδή την ουσία του , την ιδέα της υπάρξεώς του , θα μπορούσε να ξαναδημιουργήσει τους φθαρμένους ιστούς του υλικού του σώματος και να παραχθεί το «θαύμα» .
Συνεχίζοντας , ο Πλάτωνας καταχωρεί στην πρώτη θέση τον θεό δημιουργό , στην δεύτερη τον κατασκευαστή των ιδεών του θεού και στην τρίτη τον μιμητή των κατασκευών .Απέχει λοιπόν η αλήθεια και η πραγματικότητα τρεις βαθμίδες από την φύση .
«Δι ΄ έκαστον πράγμα υπάρχουν αυτές οι τρείς τέχνες , η μία που το μεταχειρίζεται, η άλλη που το κατασκευάζει και η άλλη που το μιμείται …Κατ΄ ανάγκη λοιπόν μόνο ο μεταχειριζόμενος γνωρίζει τις ιδιότητες ενός πράγματος …ώστε η μεν γνώση την οποίαν έχει ο κατασκευαστής περί των προτερημάτων ή ελαττωμάτων του έργου του είναι απλή πίστη την οποίαν αντλεί από τις συνομιλίες του με εκείνον που γνωρίζει να το μεταχειρίζεται …ο δε μιμητής …ούτε γνώση ακριβή ούτε ορθή ιδέαν θα έχει …τίποτα άξια λόγου δεν γνωρίζει από ότι μιμείται διότι …αυτή η μίμηση απέχει τρείς βαθμούς από την αλήθεια»
Ο κόσμος της μεταβολής είναι ο χώρος στον οποίον ζούμε και είναι το συμβολικό σπήλαιο , που χαρακτηρίζεται «μήτρα» γιατί γεννά τα αντίγραφα , είναι ο μιμητής, πρόκειται για το μορφογενετικό πεδίο της εκδήλωσης των ιδεών σε μορφές .
Και ο χώρος του αμετάβλητου , του «κατασκευαστή» , είναι ο χώρος των προτύπων , δηλαδή των ψυχών .
Όλες αυτές οι χαμένες ή κριμένες γνώσεις που κάποτε κατείχαν οι σοφοί μας πρόγονοι μας βάζουν στον πειρασμό να σκεφθούμε πόσοι κόσμοι γύρο από το δικό μα ς ηλιακό , άλλα και γαλαξιακό χώρο κατοικούνται . Και ακόμα , μέχρι πόσο μακριά στα άστρα υπάρχουν Έλληνες .

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ

Οι διάβολοι πού είναι τα κακόβουλα όντα υπό την καθοδήγηση του Σατανά, κατά την χριστιανική θρησκεία, και που ζούν στην κόλαση η οποία είναι ο σκοτεινός κάτω κόσμος, ο Άδης, δεν απέχουν πολύ από τα υβρίδια της τότε εποχής πού χρησιμοποιούντο σαν εργαλεία . Βασιλιάς του κάτω κόσμου κατά την Ελληνική μυθολογία , είναι ο Πλούτωνας, που σημαίνει πλούτος, και ο μεγαλύτερος πειρασμός στον άνθρωπο είναι πράγματι το χρήμα και ο υλικός πλουτισμός που μοιραίως τους παρασύρει στα πάθη. Ακόμα και τα ξωτικά όπως και οι νάνοι, παρομοίως συσχετίζονται με κρυμμένους θησαυρούς και πλούτο. Και πράγματι η διαφθορά στον άνθρωπο προέρχεται από τά πάθη, και το μεγαλύτερο πάθος είναι η κατοχή πλούτου. Αυτό που ο Χριστός ονόμασε Μαμμωνά. Προς απόκτηση του πλουτισμού γίνονται τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Για το χρήμα πουλάνε οι άνθρωποι την ψυχή τους. Και κατ’ επέκταση την συνείδησής τους. Από το Σύν και Είδα πού σημαίνει «έχω εσωτερική επίγνωση» .




Ή αλλιώς, «Γνώθι σε αυτόν» . Η ζωή είναι ο ποταμός της λήθης. Όσο πιο πολύ «νερό» πίνει κανείς , δηλαδή ζεί την ζωή του ασυνείδητα και μάταια μέσα στις απολαύσεις και αγόμενος από το άρμα των ασυνείδητων συναισθημάτων, , τόσο χάνει και την επαφή με την συνείδηση του και συγχρόνως με τον πραγματικό του ουράνιο εαυτό. Τον Πνευματικό μας εαυτό, το πρότυπό μας . Με αυτήν την αποσύνδεση χάνουμε και την πρόσβαση στο Ελεύθερο Πεδίο Δημιουργίας. Διότι η μνήμη αφορά την ψυχή. Στο Ελληνικό πάνθεον υπάρχει η θεότητα Μνημοσύνη, που με τον Δία απέκτησε τις Μούσες. Οι Μούσες, σαν τις μουσικές νότες δονούν στην ψυχή και την κρατούν σε εγρήγορση. Δηλαδή, διατηρούν την μνήμη. Εξ’ ού και η έννοια μουσεία, δηλαδή χώροι που φυλάσσεται η μνήμη της ιστορίας. Και βέβαια συνδέονται με τις τέχνες γιατί είναι εκφράσεις της ψυχής. Οι Μούσες βρίσκονται πάντα στο πλευρό του Απόλλωνα.
Ο Απόλλωνας αντιπροσωπεύει τον Ήλιο που είναι εκτός από μουσικός, και γιατρός και ιοβόλος {τοξότης, δηλαδή εξόντωνε τους ιούς, τις ψυχικές ασθένειες} αλλά και μάντης γιατί «γνωρίζει». Άρα , αυτές τις ιδιότητες τις έχει και η ψυχή. Ο Απόλλωνας είναι το άλλο πρόσωπο του Δία. Γιατί και ο Δίας τον Ήλιο αντιπροσωπεύει. Το τρίτο όνομα του Ήλιου είναι Διόνυσος. Τα ονόματα είχαν χρησιμοποιηθεί και από τους τότε βασιλείς για να δηλώνουν την δύναμή τους. Άλλωστε το όνομα είναι λόγος και ο λόγος κρύβει δύναμη.
Το να χάνει την μνήμη της η ψυχή λοιπόν, σημαίνει ότι χάνεται και η ίδια. Γιαυτό λέγεται στην θρησκεία πώς ο διάβολος κάνει συμφωνία με τους ανθρώπους να τους δώσει ότι θέλουν με αντάλλαγμα την ψυχή τους. Εδώ, θα ήταν καλό να κάνουμε την αντιπαράθεση της ψυχής που επιδιώκει να «κλέψει» ο διάβολος, με την Επίφυση. Όταν η κρυφή δύναμη των ανθρώπων , όπως αναφέραμε πιο πάνω, που είναι η Επίφυση, σε συνδυασμό με τον Θάλαμο του εγκεφάλου , δίνει την ικανότητα εκείνη που δεν διαθέτουν οι Άτλαντες και τα Προμηθεικά όντα, του να δημιουργούν με την δύναμη του νού την κάθε στιγμή της ζωής, το να βρίσκονται σε «λήθη» οι δυνάμεις αυτές μέσω της εξάρτησης από την υλική πραγματικότητα που «παγιώνει» τα δεδομένα, έχει ως αποτέλεσμα το «κόλλημα» την σκλήρυνση και τέλος την πλήρη απενεργοποίηση της Επίφυσης , ή αλλιώς την τυφλή οδήγηση στον Άδη. Τον Διάβολο άλλωστε ονομάζουν και βασιλιά του κόσμου τούτου. Γιατί, όπως και σε όλες τις θρησκείες υπονομεύει την ζωή μια κακιά δύναμη την οποία αντιμάχονται θεοί και άνθρωποι , έτσι και για την χριστιανική θρησκεία ο βασιλιάς αυτός είναι ο Σατανάς .
Μήπως ο Χριστός εννοούσε αυτούς, τους υπογήϊνους, όταν έλεγε προς τους φαρισαίους : «Και είπεν αυτοίς , υμείς εκ των κάτω έστε , εγώ εκ των άνω ειμί , υμείς εκ του κόσμου τούτου έστε , εγώ ουκ ειμί εκ του κόσμου τούτου …Υμείς εκ του πατρός του διαβόλου έστε , και τάς επιθυμίας του πατρός υμών θέλετε ποιείν , εκείνος ανθρωποκτόνος ήν απ’ αρχής»
Κατά Ιωάννη Η 23-44


Για την πιθανή τους ύπαρξη θα μπορούσαμε να αναφέρουμε μαρτυρίες που μάλιστα έχουν γραφτεί και σε πολύ γνωστή εφημερίδα της Νέας Υόρκης, ότι όταν το 1975 κατέβηκαν κάποια συνεργεία για κάποιες εργασίες στο μετρό της πόλης, εκεί στο βάθος που έχουν τους αγωγούς με τα καλώδια του ηλεκτρικού ,και του τηλεφώνου , αλλά και τους αγωγούς του γκαζιού και των υπονόμων , ήρθαν αντιμέτωποι με πολύ παράξενα είδη , ‘αν όχι ανθρωποειδών. ίσως ανθρωπόμορφων . Ήταν τερατώδης με γαμψά νύχια , μυτερά δόντια και δέρμα με λέπια. Ακόμα πιο παλιά όμως, μια παρόμοια αναφορά έχει γίνει για κάποια παρόμοια όντα, που όπως καταγράφηκε από εφημερίδα στις αρχές του περασμένου αιώνα , στην δεκαετία του 1920 περίπου , στην Σιβηρία της Ρωσίας, συνεργεία έσκαβαν για να ανοίξουν τρύπες προς εξερεύνηση κοιτασμάτων πετρελαίου, όταν από μια τέτοια οπή πετάχτηκαν κάποια ανθρωπάκια με γαμψά νύχια , τριχωτά και κοντά και έτρεξαν να εξαφανισθούν με ακατάσχετες κραυγές..

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009

Η ΚΡΙΣΗ

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ


Ολοταχώς σε αλλαγή του παγκόσμιου οικονομικού οικοδομήματος οδεύουν οι μεγάλοι πολιτικοοικονομικοί σχηματισμοί και οι διεθνείς φορείς στην απέλπιδα προσπάθειά τους να συγκρατήσουν τον κατήφορο της παγκόσμιας οικονομίας, που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει οσονούπω, σε κοινωνικές αναταραχές.
Οι αλλαγές κρίνονται απαραίτητες καθώς η μεγαλύτερη χρηματοπιστωτική κρίση μετά τη Μεγάλη Ύφεση του '29 έχει τραυματίσει τις θεμελιώδεις αρχές της μεταπολεμικής οικονομίας.
Ενώ είναι φανερό ότι η κρίση- τεχνητή ή όχι- δεν είναι δυνατόν να χτυπηθεί σε τοπικό επίπεδο αλλά είναι απαραίτητη η κοινή διεθνής προσπάθεια, οι παρεμβατισμοί των κρατών υπέρ των εθνικών τους οικονομιών δείχνουν την αδυναμία συλλογικής δράσης.
Μία μετά την άλλη οι οικονομικές δυνάμεις του πλανήτη εκπονούν σχέδια στήριξης των οικονομιών τους, σε μια προσπάθεια ανάκαμψης.
"Η Αυστραλία δε μπορεί να αντισταθεί στις διεθνείς οικονομικές δυνάμεις και δε μπορούμε να αγνοήσουμε τις συνέπειες της ύφεσης στην περιοχή μας", ανέφερε ο πρωθυπουργός της χώρας, Κέβιν Ρουντ.
Τις χειρότερες ημέρες από την περίοδο της οικονομικής ύφεσης, μετά τη δεκαετία του '80, περνά η Ιαπωνία μια από τις σημαντικότερες δυνάμεις παγκοσμίως και δεύτερη οικονομία του πλανήτη.
Η συρρίκνωση των δεικτών έχει μεγιστοποιηθεί καθώς κινήθηκε με πτωτικούς ετήσιους ρυθμούς 12,7%. Βασική αιτία η ύφεση που πλήττει τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, η οποία προκαλεί μείωση ρεκόρ στις εξαγωγές, που είναι ο βασικός μοχλός ανάπτυξης της ιαπωνικού θαύματος.
Η Γερμανία βυθίστηκε σε ύφεση κατά τη διάρκεια του τέταρτου τριμήνου 2008, καθώς το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν μειώθηκε κατά 2,1% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο, εξαιτίας της κατάρρευσης των εξαγωγών.
Χθες ανακοινώθηκε ότι για πρώτη φορά από το 1993, η Ισπανία βρίσκεται σε ύφεση, καθώς σύμφωνα με το Εθνικό Στατιστικό Ινστιτούτο της χώρας το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν συρρικνώθηκε κατά 1% τους τελευταίους τρεις μήνες. Η παγκόσμια οικονομία συγκλονίζεται από την κρίση του αιώνα. Πολλοί ήδη θεωρούν ότι η θύελλα που σαρώνει τις αγορές και τις οικονομίες της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών είναι η μεγαλύτερη όλων των εποχών.Η σύγκριση με το κραχ του 1929 αναπόφευκτη. Ποιες είναι λοιπόν οι ομοιότητες και οι διαφορές μεταξύ του κραχ του Μεσοπολέμου και της σημερινής πιστωτικής κρίσης; Ετεροχρονισμένα έφθασαν στην Ελλάδα οι επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 1929. Η οικονομία της χώρας μόλις ένα χρόνο νωρίτερα, κατά το 1928, είχε καταφέρει να αφήσει προσωρινά πίσω της τη νομισματική αστάθεια. Το θετικό αυτό αποτέλεσμα ήταν καρπός της εμμονής της κυβέρνησης Bενιζέλου στην πολιτική υπεράσπισης της δραχμής, που οδήγησε στη νομισματική σταθεροποίηση μέχρι τη στιγμή της αποχώρησης της Βρετανίας από το σύστημα της χρυσής βάσης (gold standard), οπότε έντονος προβληματισμός προκλήθηκε στη χώρα για την πιθανότητα υποτροπής και της ελληνικής οικονομίας.Παραδόξως, η εικόνα που παρουσίαζε τότε η οικονομική ζωή της χώρας, έδινε την εντύπωση ότι ξεχείλιζε από "ευζωία", καλοπέραση και οικονομική “ευπραγία". Χαρακτηριστικά, η εφημερίδα Πρωία έδινε την εικόνα της εποχής: "…ταβέρνες γεμάτες, κουρεία γεμάτα, τεχνίτες που δεν ευκαιρούσαν να επιδιορθώσουν ζημιές, χοροί, πανηγύρια, κέφι παντού». Όλα αυτά έδειχναν, προφανώς, τη δυσανάλογη κατάσταση μιας κοινωνίας, που παρέσυρε την οικονομία της πάνω από τις δυνατότητές της.
Απόρροια του χρηματιστηριακού «κραχ» της Αμερικής, υπήρξε η ραγδαία επιδείνωση των οικονομικών ολόκληρης της διεθνούς κοινότητα. Στη χώρα μας, αρχικά, προκλήθηκε μία παρατεταμένη πίεση στις τιμές των βιομηχανικών και γεωργικών αξιών. Στο χρηματιστηριακό χώρο, όταν η κατάσταση επιδεινώθηκε, συγκρατήθηκαν προσωρινά τα πράγματα, μόνο χάρη στην απόφαση του Συνδικάτου των Τραπεζών για χορήγηση (αλληλέγγυου) δανείου 70 εκατομμυρίων σε τριάντα επτά μέλη του Χρηματιστηρίου, ώστε να προκύψει ανακούφιση της αγοράς. Συγχρόνως, απαγορεύτηκαν εκ νέου οι προθεσμιακές συναλλαγές.
Πράγματι, η κυβέρνηση, ανησυχώντας σοβαρά για την πτώση του Χ.Α.Α., αποφάσισε τη μείωση της φορολογίας των εταιριών και την ενίσχυση των βιομηχανιών με δάνεια. Στις αρχές του 1930, η μετοχή της Εταιρίας Λιπασμάτων σημείωσε κάθετη και παρατεταμένη πτώση. Για να αποτραπεί τότε η γενίκευση του κακού παρενέβη η Εθνική Τράπεζα με αγορές μεγάλου αριθμού μετοχών, ενέργεια που ανακούφισε την αγορά για λίγες μόνο μέρες. Συμπερασματικά, η Ελλάδα πρόσκαιρα κατάφερε να αποφύγει το δραματικό κόστος της κρίσης που γνώρισαν άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η ύφεση και στην Ελλάδα ασφαλώς ήταν αναπότρεπτη αφού η κρίση σοβούσε σε όλη την Ευρώπη Οι διεθνείς εξελίξεις και η σοβαρή διαταραχή του παγκόσμιου, οικονομικού συστήματος τροφοδότησαν έντονες ανησυχίες για τον αντίκτυπο της ύφεσης και στην Ελλάδα, όπου το χρηματιστήριο βίωσε έντονα τις οδυνηρές συνέπειες, στις αρχές της τελευταίας δεκαετίας του Μεσοπολέμου.Η ανατολή του 1931, βρήκε, κατ΄ αρχήν, τις τιμές των μετοχικών αξιών σε σταθερότητα και βελτίωση. Η μετοχή της Εθνικής είχε ήδη ανέβει στις 80.000 δραχμές. Παρά ταύτα, η αυξημένη ανεργία φαινόταν να ευθύνεται για τη νέα κάμψη του δείκτη. Αρκετά μέλη του Χ.Α.Α. τότε, βρέθηκαν στη σκληρή ανάγκη να ζητήσουν προσωρινή, οικονομική ενίσχυση από τη Διοικούσα Επιτροπή. Η υποτίμηση των αξιών συνεχίστηκε και κατά τον Αύγουστο του 1931, οπότε και επικρατούσε σοβαρά η άποψη για κλείσιμο του Χρηματιστηρίου ως μέτρο έσχατης ανάγκης. Η κυβέρνηση έχοντας στραμμένη την προσοχή της στο νομισματικό πρόβλημα, που προκλήθηκε με την πτώση της χρυσής λίρας, αγωνιζόταν να επιτύχει κάποια νομισματική σταθεροποίηση. Μετά από κοινή σύσκεψη του προέδρου του χρηματιστηρίου Γεωργίου Σωτηρόπουλου, του πρωθυπουργού, Ελευθέριου Βενιζέλου, των υπουργών Οικονομικών και των διοικητών των τραπεζών Εθνικής και Ελλάδος, συμφωνήθηκε, περισσότερο για λόγους εντυπώσεων στο εξωτερικό, η απόφαση για το κλείσιμο του χρηματιστηρίου να ληφθεί από την Επιτροπή του και μόνο. Αμέσως, επιβλήθηκε αναστολή της λειτουργίας του Χ.Α.Α. επ΄ αόριστον, αφού όλοι, ήδη, είχαν αντιληφθεί πως κάθε επέμβαση για τη συγκράτηση των τιμών και την αντιμετώπιση της καταιγίδας ήταν μάταιη. Ακολούθως, το Χρηματιστήριο παρέμεινε κλειστό για το μακρό διάστημα των δεκαπέντε μηνών, από τις 20 Σεπτεμβρίου 1931 μέχρι τις 16 Δεκεμβρίου, παραμονές Χριστουγέννων του 1932.
Λίγους μήνες μετά το κραχ της Γουόλ Στριτ, η βιομηχανική παραγωγή ελαττώθηκε κατά 20%. Μέσα σ’ ένα χρόνο ο δείκτης της ανεργίας έφτασε το 25%. Το 1931, η αξία των επιχειρήσεων στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης είχε μειωθεί δέκα φορές σε σχέση με το Σεπτέμβριο του 1929. Ποια ήταν τα αίτια του μεγάλου κραχ; Ο πανικός των επενδυτών συνέβαλε αρκετά αλλά όχι αποφασιστικά. Αντίθετα, η άμεση συμμετοχή των τραπεζών στις κερδοσκοπικές κινήσεις και η ατολμία της κυβέρνησης να επέμβει την κατάλληλη στιγμή φαίνεται πως ήταν οι σημαντικότερες αιτίες της οικονομικής κρίσης. Και άρχιζε ο φαύλος κύκλος που περιγράψαμε. Η κρίση σταδιακά - και με ποικίλες μορφές- άρχισε να επηρεάζει την Ευρώπη και πρώτα τη Γερμανία- Αυστρία, που κάλυπταν ένα μέρος των υποχρεώσεών τους(πολεμικές αποζημιώσεις) με χρήματα αμερικανικά, τα οποία τώρα (μετά τη Μαύρη Τετάρτη ) μειώνονταν. Τελικά, ονομάστηκε Παγκόσμια Οικονομική Κρίση, με επιπτώσεις κυρίως στις βιομηχανικές χώρες και με αδιατάρακτη μόνο την οικονομική πορεία στη Σοβιετική Ένωση, που είχε κλειστή οικονομία, αυστηρά ελεγχόμενη από το Κράτος και προωθούσε πιεστικά την εκβιομηχάνισή της βάζοντας στην υπηρεσία της βιομηχανίας (για τις εσωτερικές ανάγκες) τα χέρια των αγροτών που εκτοπίζονταν από τους αγρούς λόγω προώθησης του βενζινάροτρου. Σε άλλες χώρες η οικονομική κρίση προκάλεσε κυβερνητικές αλλαγές, με την προώθηση κεντροαριστερών συνασπισμών (στη Γαλλία Λαϊκό Μέτωπο, στη Βρετανία Κυβέρνηση Εργατικών) ή επικράτηση ακροδεξιών παρατάξεων ή στρατοκρατικών, που υπόσχονταν επίλυση των εσωτερικών προβλημάτων με επιθετική εξωτερική πολιτική..
Οι συνέπειες της Κρίσης ήταν αισθητές ως το τέλος της δεκαετίας του 1930 και η ανεργία αντιμετωπίστηκε τελικά – σημειώνουν με πίκρα οι μελετητές- με τα έργα πολεμικής προετοιμασίας του Χίτλερ και με την κήρυξη του Παγκόσμιου Πολέμου (1939), όταν εκατομμύρια νέοι στρατεύτηκαν και άλλα εκατομμύρια εργατών απορροφήθηκαν στις πολεμικές βιομηχανίες….

1929. Το κραχ του χρηματιστηρίoυ της Νέας Υόρκης καταστρέφει τη διεθνή οικονομία και επισπεύδει τη μεγάλη ύφεση που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ και έπληξε για μία δεκαετία όλες τις βιομηχανοποιημένες χώρες.

ΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Η τρέχουσα κατανάλωση παγκόσμιου αργού πετρελαίου είναι 85 εκατομμύρια βαρέλια ανά ημέρα. Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων πέντε ετών η κατανάλωση πετρελαίου έχει αυξηθεί κατά 2% ετησίως. Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι η καθημερινή κατανάλωση πετρελαίου θα ανέρθει σε 118 εκατομμύρια βαρέλια ανά ημέρα μέχρι το 2030, ενώ μόνο η Κίνα και η Ινδία θα ευθύνονται για την αύξηση στο 43% της συνολικής χρήσης παγκόσμιου πετρελαίου.
1. Αργό πετρέλαιο Brent - εξάγεται από τη Βόρεια Θάλασσα, είναι ελαφρύ μείγμα αργού πετρελαίου(38.06 βαθμοί της κλίμακας ΑΡΙ), περιέχει περίπου 0.37%θείο, ενώ είναι ιδανικό για παραγωγή βενζίνης και αποστάγματα πετρελαίου.2. Αργό πετρέλαιο OPEC Basket - προερχεται από τις χώρες που ανήκουν στον Οργανισμό OPEC (Αλγερία, Ινδονησία, Ιράν, Ιράκ, Κουβέιτ, Kατάρ, Λιβύη, Νιγηρία, Σ.Αραβία, Αραβικά Εμιράτα, Βενεζουέλα, Εκουαδόρ )ενώ θεωρείται βαρύ ως πετρέλαιο( κάτω από 22.03 βαθμούς κλίμακας ΑΡΙ).3. Αργό Dubai Crude - εξάγεται από το Ντουμπάι, έχει περιεκτικότητα σε θείο 2%, ενώ φτάνει στους 31 βαθμούς της κλίμακας ΑΡΙ.4. Αργό West Texas Intermediate (WTI) - πετρέλαιο ελαφρύτερο από το Brent (με 39.6 βαθμούς της κλίμακας ΑΡΙ), περιεκτικότητας σε θείο 0.24% ενώ η τιμή του βαρελιού ξεπερνά περίπου κατά $1 του Brent και κατά $2 του ΟPEC Basket.
Το απόγευμα της Δευτέρας η τιμή του αργού πετρελαίου στις διεθνείς αγορές κινείτο προς τα 42 δολάρια το βαρέλι, μετά την ανακοίνωση εκ μέρους του ΟΠΕΚ ότι προτίθεται να μειώσει και άλλο την παραγωγή του αν χρειαστεί για να σταθεροποιηθούν οι τιμές.


ΠΙΑ Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ: Ο Τζον Νέιβινσον Ροκφέλερ (1839-1937) ήταν αμερικανός βιομήχανος, φιλάνθρωπος και ένας απο τους ισχυρότερους & πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο.
Γεννήθηκε στο Ρίτσφορντ της Νέας Υόρκης και η οικογένεια του ήταν γερμανοεβραϊκής καταγωγής. Αρχικά εργάστηκε ως λογιστής σε μικρές επιχειρήσεις. Το 1863 ίδρυσε το πρώτο διυλιστήριο πετρελαίου στο Κλίβελαντ και το 1870 ίδρυσε την Στάνταρντ Όιλ Κόμπανυ (Standard Oil Company). Σταδιακά η εταιρία του απέκτησε τον έλεγχο όλων των διυλιστηρίων του Πιτσμπουργκ, της Νέας Φιλαδέλφειας και της Βαλτιμόρης, έχοντας στα ταμεία της σε ρευστό περισσότερα από 40 εκατομμύρια δολάρια. Παράλληλα δραστηροποιήθηκε και σε άλλους επιχειρηματικούς τομείς όπως τις μεταφορές, την σιδηρουργία κ.α.

ΤΡΑΠΕΖΕΣ : Μ. Α. Ρότσιλντ «Ιδρυτής - πατέρας του χρηματιστικού κεφαλαίου» κατά το οικονομικό περιοδικό Forbes, ο Μάγερ Αμσελ Ρότσιλντ (1744 - 1812) γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη από Γερμανοεβραίους γονείς και κληρονόμησε από τον πατέρα του μια τράπεζα. Ανέβηκε την κοινωνική κλίμακα χάρη στον ηγεμόνα της Εσσης, Γουλιέλμο ΙΧ, του οποίου διετέλεσε δανειστής και διαχειριστής της περιουσίας στη διάρκεια των Ναπολεόντειων πολέμων, όταν ο Γουλιέλμος αναγκάστηκε να καταφύγει στην εξορία.
Ο Ρότσιλντ απέκτησε πέντε γιους και ισάριθμες κόρες, που σκόρπισαν σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Πραγματιστής σε βαθμό ωμότητας, είπε κάποτε: «Δώστε μου τον έλεγχο του χρήματος οποιασδήποτε χώρας και δεν με ενδιαφέρει η κυβέρνησή της». Βασικό μέλημά του ήταν να μείνει η περιουσία στα χέρια της οικογένειας, κάτι που πέτυχε με σειρά προσεκτικά σχεδιασμένων γάμων. Δημιούργησε πυκνό δίκτυο κατασκόπων, χάρη στο οποίο ο γιος του Νέιθαν, που δραστηριοποιούνταν στο Λονδίνο, κατάφερε να μάθει την έκβαση της μάχης του Βατερλώ μια μέρα πριν από την αγγλική βασιλική οικογένεια και να αποκομίσει αμύθητα ποσά, κερδοσκοπώντας στο χρηματιστήριο: διέδωσε ότι είχε νικήσει ο Ναπολέοντας και αγόρασε «κοψοχρονιά» μετοχές πανικόβλητων επενδυτών. Στο μεταξύ, τα αδέλφια του ανέπτυσσαν τους κλάδους της δυναστείας σε Αυστρία, Ιταλία και Γαλλία.
Στον 20ό αιώνα, η πολυεθνική δυναστεία Ρότσιλντ συνέχισε να ακμάζει, ακόμη και στους δύσκολους καιρούς των παγκοσμίων πολέμων. Το 1982, ο γαλλικός κλάδος απειλήθηκε από τις εθνικοποιήσεις της κυβέρνησης σοσιαλιστών - κομμουνιστών υπό τον Μιτεράν, αλλά το πλήγμα ήταν πρόσκαιρο. Η θριαμβευτική ρεβάνς εναντίον της Αριστεράς ήρθε το 2005, όταν ο Εντουάρ ντε Ροτσίλντ εξαγόρασε την εφημερίδα «Λιμπερασιόν», ένα από τα πιο εμβληματικά πνευματικά τέκνα του γαλλικού Μάη του ’68.
Η εβραϊκή οικογένεια των Ρότσιλντ έχει κατηγορηθεί για πλείστα όσα, τα περισσότερα των οποίων δεν απέχουν και πολύ από την πραγματικότητα. Ο ιδρυτής της δυναστείας Μάγιερ Άμσχελ Ρότσιλντ (πρώην Μπάουερ, 1743-1812) ίδρυσε μία τράπεζα στη Φρανκφούρτη το 1776. Εκείνο που διέκρινε τον Μ. Α. Ρότσιλντ, και στη συνέχεια ολόκληρη τη δυναστεία, είναι το γεγονός ότι έκαναν business σχεδόν αποκλειστικά με κυβερνήσεις, δανείζοντας χρήματα όταν εκείνες τα είχαν ανάγκη, όπως σε περιόδους πολέμων. Ο Μ. Α. Ρότσιλντ έστειλε τους πέντε γιους του να ιδρύσουν παραρτήματα της οικογενειακής τράπεζας σε πέντε πόλεις της Γηραιάς Ηπείρου: ο Σάλομον εγκαταστάθηκε στη Βιέννη (ο αυστριακός οίκος διαλύθηκε το 1931), ο Καρλ στη Νάπολι της Ιταλίας (ο οίκος διαλύθηκε το 1861), ο Νάθαν εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο και ο Ιάκωβος στο Παρίσι (είναι τα μόνα παρακλάδια της οικογένειας που υπάρχουν μέχρι σήμερα), ενώ, τέλος, ο Άνσελμ παρέμεινε στη Φρανκφούρτη. Ο οίκος της Φρανκφούρτης διαλύθηκε το 1901 και τη διεύθυνσή του ανέλαβαν, για λογαριασμό των Ρότσιλντ, οι αδελφοί Βάμπουργκ, εκ των οποίων οι δύο μετανάστευσαν στις ΗΠΑ, όπου ως «τεχνοκράτες» βοήθησαν στη δημιουργία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας Αποθεμάτων (Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ), ενώ ο τρίτος παρέμεινε στη Γερμανία, χρηματοδοτώντας ο ίδιος, αλλά και διευκολύνοντας τη χρηματοδότηση των μπολσεβίκων, μετά την επανάσταση του 1917. Οι Ρότσιλντ χρηματοδότησαν κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα όλους τους πολέμους στην Ευρώπη, μη έχοντας φυσικά τον παραμικρό ηθικό ενδοιασμό στο να χρηματοδοτούν και τις δύο εμπόλεμες πλευρές. Προκάλεσαν επίσης πολέμους με μοναδικό απώτερο σκοπό τη δημιουργία Κεντρικών Εκδοτικών Τραπεζών στις δύο εξαντλημένες οικονομικά, λόγω του πολέμου, εμπόλεμες χώρες, όπως συνέβη στην περίπτωση του γαλλογερμανικού πολέμου το 1870-1.

Η ΚΡΙΣΗ

www.youtube.com/watch?v=Jvr6Eku2xP4 - 56k

Τό Ναύπλιον

ΠΛΑΤΩΝ

ΘΕΜΑΤΑ

Χρονοχάρτης τῶν πυρηνικῶν δοκιμῶν ἀπὸ τὸ τέλος τοῦ Β’ΠΠ μέχρι τὸ 2000

.

.

ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ